Zondag 21 augustus 2022

06:00-07:00
If - Bread
I know who you are - Ginny Owens
Leave a little room for God - Neil Diamond
Surely goodness and mercy - Ashley Cleveland
Ik wacht op mijn Vader - Wouter Seinen
Two pillars - Joyce van Boven
Anything more - Dan Wheeler
All I am - Andy Flannagan
Precious Lord - Bill Medley
Hoe ik worden ga - LEV
The Lord is my Shepherd - Keith Green

07:00-08:00
He hideth my soul - Guy Penrod
In good hands - Carolyn Arends
Not alone - Salvador
Thuis - Sela
People need the Lord - Steve Green
Agnus Dei - Oslo Gospel Choir
Promise me - Aaron Jeoffrey
Blessings - Lucas Kramer & Myrthe Ebbers
Create in me a clean heart - Brown Bannister
Dicht aan Uw hart – Opwekking – Opw. 550
Light of the world - Michael Card
Holy God, we praise Thy name - Sarah Hart – NLB 413
I don’t belong - Buddy Green

08:00-09:00
U zei – Opwekking – Opw. 631
Psalm 87: 1, 3, 4 en 5 ‘Zijn grondslag, Zijn onwrikb're vastigheden’ – Christelijke Gemengde Zangvereniging ‘Immanuel’ – NH Bundel
Er komen stromen van zegen - Talitha Nawijn & Suzanne van der Velde – Joh. de Heer 57
Wie zo leeft (Psalm 15) - Psalmen voor Nu
Ik zag het nieuw Jeruzalem - Chr. Gem. Koor Eensgezindheid – Lied 185 Uit Aller Mond
Hevenu Shalom Alechem - Fran Avni
Hij die rustig en stil - Joke Buis – Joh. de Heer 133
Meester, men zoekt U wijd en zijd - Christelijk Gemengd Koor ‘Omnia Cum Deo’ – Gez. 170 NH Bundel
Heer schenk ons Uw vrede - Gerald Troost
Doorgrond mijn hart – Opwekking – Opw. 222
Elk uur, elk ogenblik – Christelijke Gemengde Zangvereniging ‘Soli Deo Gloria’ – Joh. de Heer 80
Hoop op Hem (Psalm 146) - The Psalm Project
De steppe zal bloeien – Studiokoor – NLB 608/ELB 48
Breng dank aan de Eeuwige – Ad Hoc Koor – Opw. 331
Door goede machten trouw en stil omgeven - Christelijk Gemengd Koor ‘Viva Vox’ – Gez. 398 LvdK

Metamorfose.

Ik was achttien jaar en ik liep de jongerentent op Opwekking uit richting de nazorg. Ik was diep geraakt door de oproep die gedaan was om je leven in dienst te stellen van God. Ik wist dat dit mijn weg was, maar tegelijkertijd maakte dat mij bang. Ik had mijn toekomst namelijk gedetailleerd uitgestippeld; ik zou gaan varen, ik wilde dat al van jongs af aan. Met mijn zojuist gemaakte keuze vreesde ik de toekomst. Misschien moest ik wel naar Vladiwodstock of zo. Ik liep naar de nazorg tent en kwam in een hele rumoerige toestand terecht. Ik wilde eigenlijk gelijk weer naar buiten, maar een wat oudere mevrouw stond opeens voor mijn neus. 'Heb je al iemand?' vroeg ze. Ik wilde vluchten, maar ze zei: 'kom dan maar met mij mee'. Ze pakte mijn hand en deed haar ogen dicht. Ze zei: ik krijg een tekst voor je door. En ik dacht: waar is de nooduitgang. Ze deed haar ogen open en zei: 'Wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw denken opdat je leert zien wat de wil van God is. Het goede, het volmaakte en het welgevallige'. Ze citeerde Romeinen 12:2. En toen zei ze: zolang je binnen de wil van God blijft is het goed en hoef je nergens bang voor te zijn. Bam. Die kwam binnen. Ze sprak een door God gegeven woord wat ik op dat moment precies nodig had.

Paulus spreekt over het 'veranderen door uw gezindheid (of denken) te vernieuwen'. Het Griekse woord voor veranderen is metamorfeo. Paulus spreekt over de metamorfose van ons leven waarin we veranderen naar het beeld van Christus. Vanaf het moment dat je door geloof in het voetspoor van Jezus stapt. Je had vroeger van die metamorfose programma's op televisie. Ik heb ze uiteraard nooit gezien, maar ik heb mij laten vertellen dat ze dan door middel van kleding en make-up probeerden de mooie kanten van iemand te accentueren. Dat ze als het ware een mooiere versie van jezelf naar voren trokken. Iets soortgelijks zit in de metamorfose van ons denken, van onze gezindheid. Stapje voor stapje wordt steeds meer van Jezus zichtbaar in je leven. Wat hiervoor nodig is, is het besef bij jou en mij dat we niet voor onszelf leven. Maar dat je bereid bent om je te laten vormen. Dat je bereid bent om te leven als een levend, heilig en God welgevallig offer in dienst van God. Paulus noemt dit onze eredienst. Een eredienst die er wat anders uitziet dan wat we in de regel aanduiden als eredienst. Het is God te doen om je leven, niet om een uurtje op zondag mee zingen en luisteren naar een preek. Het gaat om je toewijding. Paulus vraagt dit niet alleen aan geestelijke hoogvliegers, maar stelt het voor als een universele, brede oproep aan allen die zijn brief lezen en het evangelie geloven.

Na de oproep tot toewijding en de vernieuwing van je denken in de eerste twee verzen van Romeinen 12 volgt een oproep tot eensgezindheid in het beeld dat Paulus in vers vier geeft van de kerk als één lichaam met vele leden. De oproep tot heiliging gaat in het Nieuwe Testament vaak hand in hand met de oproep tot eensgezindheid. En dat is bijzonder. Als je in de oproep tot heiliging geen rekening hoeft te houden met de mensen om je heen, kun je ver komen. Of als je in de oproep tot eensgezindheid geen rekening hoeft te houden met wat God vraagt, kun je ook ver komen. Waar zowel heiliging als eensgezindheid gevraagd worden is nederigheid nodig. De nederigheid om te kunnen vertragen als mensen niet direct mee kunnen komen in radicaliteit en toewijding. Of de nederigheid om degenen te kunnen verdragen die het nooit ver genoeg vinden gaan. In Romeinen 12 staan de oproepen tot toewijding, persoonlijke nederigheid en eensgezindheid keurig op een rij.

Ik vind het een troost dat zo'n radicale oproep tot toewijding voor Paulus niet buiten de gemeente valt. De last die zo'n oproep met zich meebrengt wordt op die manier verdeeld over vele schouders. Jij alleen hoeft niet alles in alles te zijn. Als gelovigen samen laten we in onze onderlinge verschillen zien wie Jezus is. Daarom is het ook zo goed en belangrijk om altijd mensen om je heen te hebben waarmee je samen kunt geloven. Waar je gediend kan worden door de ander en je anderen kan dienen met wat jou gegeven is.

Na die gebeurtenissen op Opwekking meer dan twintig jaar geleden heb ik nog twintig jaar gevaren voordat God mijn belofte inloste. Ik hoefde toen dus niet de andere dag niet het vliegtuig te pakken naar Vladiwodstock, maar mocht twintig jaar lang varen. Zo'n goede Vader hebben wij, Hij wist wat ik nodig had en Hij heeft alle tijd. De woorden van die vrouw in die nazorgtent zijn waar geworden: het leven binnen Gods wil is goed. Hij zorgt en weet wat je geloof dragen kan. Bonhoeffer zei het mooi: 'navolging begint waar het individu besluit Jezus te volgen en alles achter te laten. In die stap vindt hij echter weer wat hij verlaten heeft: broeders, zusters, huizen en akkers.'.
Ik bid jou deze ervaring toe in je leven. Dat je antwoord op de roepstem van Jezus samen mag vallen met het ontvangen van al het goeds dat het leven met God met zich meebrengt. Dat je mensen om je heen hebt om samen mee te geloven. Die stappen zetten waar jij ze even niet kunt opbrengen of die jij mag dienen met wat jij gekregen hebt van God. Om zo je leven te leven als een eredienst voor God. Ik wens je daar van harte Gods zegen in toe.