21 februari: Aangename geur voor God
- Nieuws
- 21 februari: Aangename geur voor God
Groot Nieuws, gepresenteerd door Andries Knevel, brengt op de zondagmorgen gewijde muziek en een meditatie. Marten Visser is predikant in de PKN en directeur van GlobalRize, dat internetzending bedrijft. Hij mediteert over Efeze 5: 1-2. Zijn motto: Aangename geur voor God.
Groot Nieuws
Muziekgegevens
1) Psalm 98: Zingt, zingt een nieuw gezang den Heere, geen bundel
2) Grote God wij loven U, LvdK gez. 444
3) Zoek eerst het Koninkrijk van God, Opwekking 40
4) Ik wandel in het licht met Jezus, Opwekking 214
5) Hoe groto zijt Gij, Joh. De Heer gez. 886
6) De Heer kent al de zijnen, Joh. De Heer gez. 36
7) Jezus alleen, Opwekking 575
8) Alzo lief heeft God de wereld gehad, geen bundel
9) Psalm 139: Heer, die mijn ziet zoals ik ben, geen bundel
10) Voor Uw liefde, Heere Jezus, Opwekking 60
11) Als God, mijn God, maar voor mij is, Ned. Herv. Bundel gez. 201
12) ‘k Heb geloofd en daarom zing ik, Joh. De Heer gez. 543
13) Hoe groot zijt Gij, Opwekking 407
Meditatie
Wees dan navolgers van God, als geliefde kinderen,
en wandel in de liefde, zoals ook Christus ons liefgehad heeft en Zichzelf voor ons heeft overgegeven als een offergave en slachtoffer, tot een aangename geur voor God.
Meditatie:
De geur van een dennenbos, omdat je daardoor een vakantiegevoel krijgt. De geur van het eerste kopje koffie ‘s ochtends, waardoor je de dag weer ziet zitten. De geur van de zee, die je een gevoel van oneindigheid geeft. De geur van Hugo Boss Intense, al weet je waarschijnlijk niet eens dat het zo heet, omdat je vrouw zo ruikt. Geur heeft een grote impact op ons, vaak zonder dat we het beseffen. Dat komt niet omdat geur werkt als een soort drugs, dat een bepaalde invloed op ons heeft. Nee, we hebben geleerd een bepaalde geur te associëren met iets. De geur roept een herinnering op, en daarom een gevoel. U weet wel, die ziekenhuisgeur. Die is zo erg omdat hij geassocieerd is met naalden, lange, saaie gangen en wachtkamers waar je in onzekerheid zit te wachten. En er is niets wat opkan tegen de geur van die ene maaltijd, niet omdat hij zo geweldig is, maar omdat je moeder die al met een aai over je bol voor je op tafel zette toen je nog maar vier jaar oud was.
De Here God heeft ook een favoriete geur. Het is de geur van een offer. In Efeze 5:1 en 2 staat: “Wees dan navolgers van God, als geliefde kinderen, en wandel in de liefde, zoals ook Christus ons liefgehad heeft en Zichzelf voor ons heeft overgegeven als een offergave en slachtoffer, tot een aangename geur voor God.”
In de Bijbel staat verschillende keren dat als er een offer gebracht wordt dat verbrand wordt, het een 'aangename geur voor God' is. Waarom houdt de Here God van de geur van verbranding? Een deel van de verklaring is dat niets beter dan verbranding laat zien dat je het offer niet zelf houdt, maar aan God geeft. Er blijft hier op aarde niets van over, en de rook stijgt op naar God. Maar een nog belangrijker antwoord is: het doet God denken aan Zijn Zoon. We horen hier over Christus, Die ‘Zichzelf voor ons heeft overgegeven als een offergave en slachtoffer, tot een aangename geur voor God’. Elk offer dat ooit gebracht is in gehoorzaamheid aan Gods aanwijzingen, deed God denken aan het offer van Zijn Zoon. Want wij kunnen alleen terugdenken aan iets. Maar de Here God kan ook vooruitdenken. En zoals voor ons de geuren van onze eerste kinderjaren gevoelens kunnen oproepen die dieper gaan dan die van nieuwe geuren, zo staat voor God het offer van Zijn Zoon centraal. En de geur van elk ander offer, zelfs van voor de tijd van Jezus, brengt Jezus' offer bij Hem in gedachten.
De Here Jezus stierf aan het kruis. Dat deed Hij vrijwillig. De Bijbel noemt dat een offer. Waarom liet de Here Jezus zichzelf offeren? Dat staat ook in dit vers: ‘voor ons’. Hier wordt een woord gebruikt dat je mag opvatten als ‘in onze plaats’. Christus’ offer is een offer juist omdat Hij onze plaats in heeft genomen. Wij verdienden het te sterven en verloren te gaan voor onze zonden. En de Here Jezus zegt: ik neem jouw plaats. Ik sterf voor jou. De toorn van God over de zonde komt op mijn schouders terecht, niet op jou.
De toorn van God, zeg je? Moeten we het daarover hebben? Ja. In het christelijke geloof moeten we zowel spreken over de liefde van God als over de toorn van God. Die sluiten elkaar niet uit. We doen vaak alsof er een tegenstelling is, maar ze horen juist bij elkaar. Als een jongen achter het fietsenhok op het schoolplein een zoenend paartje aantreft, dan is dat wat genant, maar heeft hij daar verder geen gevoelens bij. Maar als het zijn vriendin is die hij daar treft met een ander, dan is hij woedend. Juist omdat er liefde is. Als Gods toorn op je rust, is dat omdat hij je achter het fietsenhok met een ander heeft gezien. Je hoort bij Hem. Hij wil dat je met Hem het leven doorgaat. Hij houdt van je. Maar je moet wel 'ja' tegen Hem zeggen!
Die liefde van God zien we ook in het offer van Jezus. We hoorden: ‘zoals ook Christus ons liefgehad heeft en Zichzelf voor ons heeft overgegeven als een offergave en slachtoffer.’ En inderdaad, hoe diep ging die liefde! Hij was bereid tot in de dood voor ons te gaan. Elk jaar weer richten kerken zich wekenlang op het lijden en sterven van de Here Jezus. Dat is niet omdat het zo zielig voor Hem was. Het is omdat Hij stierf zodat wij bij God mogen horen en zodat wij eeuwig mogen leven.
Christus heeft ons liefgehad en Zichzelf voor ons overgegeven als een offergave en slachtoffer. En dus, zegt Paulus, en dus: wandel in de liefde. Wandel in de liefde. Heb God lief, die jou zo heeft liefgehad. En heb andere mensen lief. Dat kun je omdat het mooi weer is als je wandelt. De zon van Gods liefde schijnt op jou. Voor sommigen is dat moeilijk te geloven. Je hebt misschien zelf veel te weinig liefde in je leven ontvangen. Voor je ouders was je niet goed genoeg. Op school werd je gepest. Op je werk stond je er altijd buiten. Je relatie met je familie is niet goed. Je bent ongetrouwd gebleven. Je vraagt je af of iemand van je kan houden. Het antwoord is ja. Het antwoord is ja.
Kijk eens hoe Christus zichzelf heeft overgegeven tot in de dood uit liefde. Als je naar je gevoel een uitgedroogde spons bent, dompel je dan onder in de liefde van Christus. (En ik weet wel, daarmee is de hunkering naar menselijke liefde niet verdwenen. Want we zijn gemaakt voor liefde en relaties. En ik hoop dat u die liefde in de kerk, Gods gezin, mag ervaren. Laten we allemaal ons best doen dat aan elkaar te geven.) Dompel je onder in de liefde van Christus, en wordt verzadigd. Dan heb je ook voldoende om aan anderen uit te delen.
'Wandel in de liefde’, staat er. Dat zijn twee dingen. Het is een gevoel: liefde. Dat is een zaak van het hart. En het is ook een actie: wandel. Dat is een zaak van de benen. Gevoel en actie. Ze horen samen. Hoe ziet dat wandelen in de liefde eruit? Paulus maakt dat heel concreet. Hij volgende wat hij zegt, is: 'Maar ontucht en alle onreinheid of hebzucht, laten die onder u beslist niet genoemd worden.' De grote twee waar Paulus het over heeft, als we willen wandelen in de liefde, zijn: sex en geld. 'Wandelen in de liefde', dat is te zien in hoe je met je lichaam omgaat. Gods regels daarvoor zijn heel eenvoudig: sex hoort thuis in een levenslang huwelijk tussen een man en een vrouw. Zo komt liefde tot haar recht. 'Wandelen in de liefde', dat is ook te zien in hoe je met je geld omgaat. Je geld is niet wat je leven zekerheid geeft. Je zekerheid ligt in God. En daarom ben je gul met je geld.
Het is weer de tijd van het jaar dat we meer dan anders denken aan het lijden en sterven van de Here Jezus. Is Zijn offer voor u al een aangename geur geworden? Dan hoort u bij God en hebt u eeuwig leven. En dan leert u steeds meer in liefde te wandelen.
