12 apr: De Hovenier in de Hof

Muziekgegevens

1) U zij de glorie, Opwekking 213

2) Psalm 52: Waartoe u dus beroemd, Ned. Herv. Bundel

3) Christus onze Heer, verrees, Ned. Herv. Bundel gez. 61

4) Juich Voor De Heer, Opwekking 461

5) Heilig, heilig, heilig! Heer, God almachtig, LvdK gez. 457

6) Mijn Herder, Op Toonhoogte 8

7) Christus is opgestaan/Daar juicht een toon, Joh. De Heer 25

8) Psalm 21: ‘O Heer, de Koning is verheugd’, Ned. Herv. Bundel

9) De Heer is verrezen, geen bundel

10) Kroon Hem met gouden kroon, Joh. De Heer 722

11) Feestzang, geen bundel

12) U zij de glorie, Joh. De Heer 45

Meditatie

Bijbelgedeelte: Johannes 20: 11-16

11. Maar Maria stond huilend buiten bij het graf en terwijl zij huilde, boog zij zich voorover in het graf,

12. en zij zag twee engelen in witte kleding zitten, een aan het hoofdeinde en een aan het voeteneinde van de plaats waar het lichaam van Jezus gelegen had;

13. en die zeiden tegen haar: Vrouw, waarom huilt u? Zij zei tegen hen: Omdat ze mijn Heere weggenomen hebben, en ik weet niet waar ze Hem neergelegd hebben.

14. En toen zij dit gezegd had, keerde zij zich naar achteren en zag Jezus staan, maar zij wist niet dat Jezus het was.

15. Jezus zei tegen haar: Vrouw, waarom huilt u? Wie zoekt u? Zij dacht dat het de hovenier was, en zei tegen Hem: Mijnheer, als u Hem weggedragen hebt, zeg mij dan waar u Hem neergelegd hebt en ik zal Hem weghalen.

16. Jezus zei tegen haar: Maria! Zij keerde zich om en zei tegen Hem: Rabboeni; dat betekent: Meester.

Thema: “De Hovenier in de Hof”

1. Bevraagt Maria over haar tranen

2. Roept haar bij name

Tranen vullen haar ogen… Ze huilt… En als je dan ook nog aanleg hebt, voor duistere en sombere gedachten, wat kan het dan donker zijn… Ook al is het Pasen.

Zo is het bij Maria. Een vrouw die ooit in de greep was geweest van de machten van de duisternis. Maar nu. De donkerheid lijkt weer terug te komen. Haar geliefde Meester is gekruisigd. En nu is ook het graf leeg. ‘Nu jaagt de dood geen angst meer aan?’ Nou, zo beleeft Maria deze eerste Pasen in de geschiedenis niet. ‘Ze hebben mijn Heere weggenomen, en ik weet niet waar ze Hem hebben neergelegd’

‘En ze keert zich om…’ Keer zich af. Maar kijk eens…? Daar staat iemand…! Het lijkt de hovenier wel. Misschien is het nog donker, maar ze herkent hem niet. Maar Hij daarentegen… Hij keert Zich naar Maria en…

1. Bevraagt Maria over haar tranen

‘Vrouw, waarom huil je?’ ‘Wie zoek je?’ Liefdevolle vragen van deze ‘hovenier’. Hoe kan het ook anders. Hij is de Hovenier bij uitstek, die zorgt voor Zijn tuin, voor Zijn gemeente! Hoe donker het ook is. Hij zoekt Zijn verloren schapen op. Het doel is om Maria’s hart en ogen te openen. Dat lijkt nog niet zo te lukken. Snikkend geeft ze antwoord. ‘Als u Hem hebt weggedragen, vertel het dan, en ik zal Hem weghalen.’ Blind is ze, door tranen en verdriet. Wat iemand ook vraagt, wat iemand ook zegt. Het geloof dat niet binnen lijkt te komen. Als iemand een stukje met je leest, als iemand voor je bidt, als je in de kerk zit, alles eenzaam en alleen bent… Dit kan zo herkenbaar zijn. Want wat kan het donker zijn in een mensenleven. Je luistert deze morgen, wel… Maar het komt niet binnen… Het blijft op afstand… Het blijft zo donker… Máár dan klinkt, naar naam! De Hovenier…

2. Noemt haar bij name

‘Maria!’ Gewoon haar naam. Maar het is alsof we in de hof van Eden zijn. ‘Maria!’ Het is alsof er klinkt ‘Er zij licht’. Ze ziet Hem niet, heeft zich afgekeerd van Hem, maar hoort Zijn Stem…! Ja, het geloof is uit het gehoor. Christus roept het geloof weer wakker in Maria. Zoekend, is ze gevonden.

‘Maria!’ Die stem kent ze. Het is de stem van de Goede Herder. Die midden in de dood en het duister tot leven en licht roept. Bij je naam genoemd worden. In Maria worden ook wij geroepen. Hoor je je naam noemen deze Paasmorgen? Maria, Pieter, Eva, Peter, Erik… Laten we onze namen invullen…

Waarom huil je? Waarom zo veel wanhoop? Er is hoop…! Er is leven in de dood! ‘Nu jaagt de dood geen angst meer aan…! Hij roept je bij name! ‘En ze draait zich om…’ Ze draait bij. Gelooft. Want tegenover zoveel liefde kan het niet bij het oude blijven. Kan ze niet in het verdriet, niet in de wanhoop, niet in de dood blijven liggen…!

‘Rabboeni!’ Hoor ik haar zeggen. Dat is een Hebreeuws woord dat Meester betekent. Niet zomaar Meester, maar Rabboeni betekent Meester over alles. Meester over de zonde, de duivel en de dood. En dan ook nog heel persoonlijk: mijn Meester. Mijn lieve Meester. Mijn alles. Christus is haar Rabboeni… Ze kan niet zonder Hem… Hij die Leven in haar dood brengt… Bijzonder hè, dat je dit ziet bij Maria.

Máár een persoonlijke vraag. Hoe is dat bij ons? Wie is de Heere Jezus voor u en voor jou? Een vraag om thuis eens over door te praten… ‘Rabboeni!’ Ik proef een intense liefde tot Christus... Christus is alles. Mijn lieve Meester. Ik kan niet zonder U. Na kruis en opstanding is er nieuw leven. Leven in de dood!

‘Hij roept mijn naam; ik hoor zijn stem; Hij de mijne.

Als ik dwaal, zoekt Hij mij op; brengt mij veilig thuis.

Mijn Herder verzorgt al mijn wonden; heeft mij teder verbonden.

Er is geen betere plek dan bij Hem te zijn.’