Groot Nieuws
EO

16 mei: De Geest: eenheid in verscheidenheid’

foto: Bert-Jan Mouwfoto: Bert-Jan Mouw
  1. Nieuwschevron right
  2. 16 mei: De Geest: eenheid in verscheidenheid’

Gewijde muziek en een meditatie zijn de vertrouwde elementen in het radioprogramma Groot Nieuws. Ds. Bert-Jan Mouw, predikant van de Hervormde Gemeente in Aalburg mediteert over 1 Korinthe 12: 1-6. Zijn thema is ‘De Geest: eenheid in verscheidenheid’. Presentatie: Andries Knevel.

Groot Nieuws

foto: Bert-Jan Mouw

Bert-Jan Mouw

Muziekgegevens


1) Psalm 122: Ik ben verblijd, wanneer men mij, geen bundel

2) Samen in de naam van Jezus & Heerlijk is uw Naam, Opwekking 167

3) U maakt ons één, Opwekking 194

4) Kom Schepper, Geest daal tot ons neer, LvdK gez. 237

5) De kracht van Uw liefde, Opwekking 488

6) Breng Ons Samen, geen bundel

7) Psalm 95: Komt, laat ons samen Isrels Heer, geen bundel

8) Zoek eerst het Koninkrijk van God, Joh. De Heer gez. 105

9) O eeuw’ge Vader, sterk in macht, LvdK gez. 467

10) Samen te dienen (Heer, wat een voorrecht), Opwekking 249

11) Prijs mijn ziel de Hemelkoning, Ned. Herv. Bundel gez. 147

12) Samen in de Naam van Jezus, Opwekking 167

Meditatie

Beste luisteraar,

Ze worden in onze tijd uitvergroot: Verschillen. Meer en meer moet je jezelf onderscheiden. Laten zien hoe je van die ander verschilt. En vooral: Hoe jouw lijn toch zeker de beste is. Je ziet die beweging op allerlei terreinen. In de politiek, in de media. En, helaas, ook onder christenen. Polarisatie, afstand, oordeel. Leef een tijdje mee met een kerk…Of open een christelijke website, kijk bij de comments…En je weet genoeg. En dat terwijl God zo ánders inzet. Als Hij werkt, in mensen, in gemeenten…dan zijn er wél verschillen, maar in plaats van scheiding brengen ze bloei. Ze verdelen niet maar verenigen omdat het juist de verschillen zijn die leven geven. Heel mooi komen we dat tegen in 1 Korinthe 12. Het is een hoofdstuk over de Heilige Geest. In de christelijke wereld wordt dat hoofdstuk er nogal eens uitgepakt om te focussen op de gaven van de Geest. Met daarbij een soort opdracht: Weet vooral te vinden welke gave God jóu gegeven heeft, de gaven als Gods zegen voor jóu. Maar de bedoeling van Paulus met dit gedeelte is ánders. Hij vertelt hoe de Heilige Geest verschillend werkt in verschillende mensen, maar telkens met precies hetzelfde doel: Eénheid.

Volgende week vieren we in de kerk Pinksteren en daarom wil ik vanmorgen stilstaan bij dat werk van de Geest…dat we in onze tijd zó nodig hebben. Eenheid in verscheidenheid. Tot eer en aanbidding van God. Ik lees wat Paulus erover schrijft in 1 Korinthe 12:1-6.

Wat nu de geestelijke gaven betreft, broeders, wil ik niet dat u onwetend bent. U weet dat u heidenen was, weggetrokken naar de stomme afgoden. Zo liet u zich meevoeren. Daarom maak ik u bekend dat niemand die door de Geest van God spreekt, zegt: Jezus is een vervloekte. Ook kan niemand zeggen: Jezus is Heere, dan door de Heilige Geest. Er is verscheidenheid van genadegaven, maar het is dezelfde Geest. Er is verscheidenheid van bedieningen, en het is dezelfde Heere. Er is verscheidenheid van werkingen, maar het is dezelfde God, Die alles in allen werkt.

Paulus schrijft dus eerst waar het werk van de Geest begint bij de belijdenis dat Jezus Heer is. Jezus Christus is het hart van wat de Geest doet. De Zoon die ons bij de Vader brengt. Met Zijn leven en sterven brengt Hij ons thuis bij de liefde van God. Daar kom je met de Geest áltijd weer terecht. Thuis in Gods liefde. Die liefde ontvang je. En vervolgens leer je die liefde léven. Je lééft Zijn Koninkrijk. En nu gaat Paulus vertellen hoe de Geest dan te werk gaat en dat werkt echt anders dan hoe wij vandaag de dag leven. Paulus vertelt: Als de Geest werkt komen er geen hokjes, vakjes. Oordelen en afstand. Dan dien je in al je verschil God sámen méér dan alleen. Je bent één, door die belijdenis dat Jezus Heer is en tegelijk blijf je verschillend. En juist vanwege die verschillen kom je verder dan dat in je eentje komen zou. Zo begon het al in de Schepping. God schiep de mens naar Zijn beeld. Maar uit dat ene beeld kwamen een man een vrouw voort. En juist dat maakte leven mogelijk. Een man en een vrouw kunnen samen kinderen krijgen. Twee mannen of twee vrouwen niet. Het is het verschíl dat leven brengt. Daar waar dat verschil in liefdevolle eenheid samenkomt. Precies zoals natuurlijk leven groeit, brengt de Heilige Geest ook gééstelijk leven. Drie keer achter elkaar schrijft Paulus: Er is verscheidenheid: van genadegaven, van bedieningen en van werkingen. En tegelijk klinkt drie keer: Dat gaat wel om dezelfde Geest. Samengevat: Verscheidenheid van werkingen, maar dezelfde God die het werkt. Verscheidenheid is dus niet vooral een probleem… maar werk van de Geest!

Wij denken vaak: Een gezonde relatie, een fijn leven…Dat werkt het beste als je allemaal hetzelfde bent, voelt en vindt. Wij zien verschil vaak als lastig en zelfs slecht. Je voelt afstand, frustratie, irritatie. Omdat we zo anders zijn. Maar dat is níet het Bijbelse beeld. Verscheidenheid is niet slecht. Dat is gevolg van Gods schepping! Hoe wij met verscheidenheid ómgaan, dát is vaak slecht. Dat wij trots worden. Onszelf boven een ander plaatsen. Dat ik die ander zie als probleem. Dat die ander moet worden zoals ik ben. Dát is kwaad. Maar verschil… komt van God Zélf. Denk eens aan je kinderen of kleinkinderen die lego krijgen voor hun verjaardag. Vol enthousiasme pakken ze het legopakket uit. Vinden ze in de doos allemaal legoblokjes van dezelfde vorm? Of allemaal in dezelfde kleur? Nee. Dan zou die plaat op de voorkant nooit gebouwd kunnen worden. De mooiste legopakketten hebben veel verschillende vormen. En allerlei kleuren. En juist zó kunnen ze grootse dingen bouwen. Precies zó bouwt de Geest Zijn levenswerk. Het plaatje op de voorkant van Gods legodoos…Kan alleen worden gebouwd door verscheidenheid heen. Het begint telkens weer bij die erkenning. Ook die ánder is Gods werk. Die ander is mijn broeder, mijn zuster. En heeft niet minder recht op zijn of haar plek dan ik. Ja, we mogen vragen naar elkaars geloof. Jezus is Heer, díe belijdenis kan niet worden gemist. Maar ieder die dat gelooft ontvangen we voluit als kinderen van hetzelfde gezin. Met verschillende genadegaven, bedieningen, werkingen, maar vanuit één en dezelfde Geest die het bewerkt. Dat kan ook niet anders. Want bedenk eens wie God Zélf is. Paulus beschrijft dat prachtig. Hoe eenheid in verscheidenheid bij Gods karakter eigen karakter past. Hij schreef in: Vers 4: verschillende gaven, dezelfde Geest. Vers 5: verschillende bedieningen, dezelfde Heer. Vers 6: verschillende werkingen, dezelfde God.

Geest, Heer, God. Die afwisseling is niet zomaar. ‘Heer’ wordt in het Nieuwe Testament voor Jezus gebruikt. ‘God’ koppelt Paulus ergens anders aan de Vader. Dus: Geest, Heer en God; Vader, Zoon en Geest. Met andere woorden: God is één en doet één werk van liefde. Én er is in God verscheidenheid. Hij komt op drie manieren tot ons. God, Heer, Geest. Vader, Zoon en Geest. Schepper, Redder, Vernieuwer.

Zie je het karakter van God Zelf? Eenheid. In verscheidenheid. Juist zó brengt Hij leven en liefde tot in ons hart. Als God ons dan schiep naar Zijn beeld… Dan zijn ook wij dáárvoor bedoeld! Dus als jij van verscheidenheid een probleem maakt…Als jij die ander liever níet ziet of hebt…Dan doe je God zélf tekort. Verscheidenheid is niet het probléém. Verscheidenheid is de opdracht! Dát is waar de Heilige Geest je brengt. Want alleen zó groei je naar Gods beeld! Ik hoop dat je vanmorgen proeft hoe radicaal en ánders dit is. Ik raak er meer en meer van overtuigd: Dít is een van de cruciale punten waarop Gods Koninkrijk verschil maakt in ónze tijd. Eén van de hoofdpunten waarop wij worden geroepen. Om ons niet te laten meeslepen door de tijd, maar er haaks op te leven. In de kracht van de Geest. Wat zou het een zegen zijn als we als land, als gemeenten, als gelovigen zó leren leven. Verschil niet zien als iets lastigs, maar iets prachtigs. Als Gods manier om leven te laten groeien langs Zijn wonderlijke wegen.

Lof zij Hem, Vader, Zoon, en Geest…Die ons één maakt – én verschillend.