2 september: Kruispunten en oude wegen

Muzieklijst:

1) Heer Uw licht en Uw liefde schijnen, Opw. 334

2) Looft, halleluja, looft de Heer, Ps. 111: 1, 3 en 5

3) Al de weg leidt mij mijn Heiland, Joh. de Heer 5

4) Ik zal er zijn, Opw. 770

5) Neem mijn leven, laat het Heer, Joh. de Heer 271

6) O Heer die onze Vader zijt, LvdK Gez. 463

7) Leer mij Uw weg, o Heer, Joh. de Heer 330

8) Ja waarlijk, Psalm 73: 1, 13 en 14

9) De Weg, de Waarheid en het Leven, geen bundel

10)Uw liefde doordrenk mij, Heer, Opw. 596

Meditatietekst

In Jeremia 6:16 staat:

De Heer spreekt: Ga op de kruispunten staan, denk na, zoek de oude wegen. Welke weg leidt naar het goede? Sla die in, en vindt rust. Maar zij zeggen: 'Dat doen wij niet.' (NBV)

Onze tijd is een tijd van kruispunten. We gebruiken daarvoor vaak het woord 'post'. Postchristelijk, postkoloniaal, postblank - of wit, post-Westers, post-patriarchaal en post-man-als-baas, post-van-alles.

Waar het naar toe gaat is niet duidelijk. In ieder geval een spectaculaire ontwikkeling van wetenschap, techniek en economie. Heersende systemen verdwijnend en wat er voor in de plaats komt is ongewis.

De profeet roept ons op om op het kruispunt te gaan staan. De plek waar beslissingen genomen moeten worden.

Niet te slapen, te dommelen of te sluimeren. Wordt wakker! Ga staan in deze tijd waarop het er op aankomt. Dit is de dag, het uur, waarop grote beslissingen genomen moeten worden.

Denk na! Voegt hij toe. Gebruik je verstand, kom tot inzicht. Je zou er misschien bij moeten zeggen: drijf nu niet op je gevoel, zoals de meeste mensen in dit emo-tijdperk, maar zet in op helder denken.

Dan is het belangrijk om terug te zien naar de wegen die betrouwbaar gebleken zijn. Oude wegen. Maar dat is niet sowieso de traditie, niet de vijftiger jaren, niet de romantische tijd van je jeugd toen geloof en geluk nog heel gewoon leken, geen 'vintage'. Terug naar de tijd van de VOC of de slavernij, of het kolonialisme is onmogelijk en onwenselijk.

Het Joods-christelijk denken is per definitie niet nostalgisch maar toekomst gericht. God maakt zich bekend als: Ik zal zijn, die Ik zijn zal. Toekomende tijd! Als de profeet oproept om de oude weg te zoeken, bedoelde hij misschien wel wat er enkele decennia geleden gebeurd was toen het oude wetboek gevonden werd in de tempel. (612 vC) Koning Josia liet het voorlezen ten aanhoren van het volk. Het verbondsboek. De oude weg van Gods onvoorwaardelijke liefde voor zijn volk. Zijn eenzijdig verbond waarin Hij onomkeerbaar en onberouwelijk zijn hand op zijn volk Israël legt. Niet wij sloten dat verbond maar Hij. In zijn liefde zocht Hij de mens. Als die weg spreekt staan wij met het schaamrood op onze kaken en een blos van verrassing voor Hem. Daar verandert, verdiept ons leven. Van kwantiteit haar kwaliteit.

Die oude weg is de bron, de oorsprong waaruit wij leven. De profeet wil dat wij dieper graven en stuiten op Gods trouw en rechtvaardigheid. En hij vraagt: welke weg leidt tot het goede?

Welke weg blijkt betrouwbaar, duurzaam? Als je die oudste weg vindt, sla die in, en je zult rust vinden. De vele wegen van mode, status, succes, macht , genot...blijken vluchtig en van korte duur. De oude weg van Gods liefde is kwaliteit van leven. Jezus roept het: Kom tot mij en ik zal jullie rust teven...en Ik ben de weg, de waarheid en het leven...

De tekst eindigt met: maar zij zeggen: dat doen wij niet...

Laat dat niet voor mij, voor ons gelden. Mag deze dag een dag zijn waarop wij op het kruispunt gaan staan, nadenken, de wegen beschouwen, de goede weg inslaan en rust vinden bij die Oude Weg, van Gods liefde.