13 okt: Een leesbare brief

Muziekgegevens

1) Juich aarde, juich met blijde galmen, Psalm 66: 1,2 en 10

2) Spreek mij van Jezus, mijn Heiland, Joh. de Heer 588

3) Create in me a clean heart, Opw. 389

4) Ik heb de vaste grond gevonden, LvdK Gez. 440

5) Bron van liefde, licht en leven, Nieuw LvdK 793

6) Uw sterke hand (Machtig Heer, grote verlosser), opw. 598

7) Welzalig zijn d’oprechten van gemoed, Psalm 119: 1, 53 en 83

8) Leer mij Uw weg, o Heer, Joh. de Heer 330

9) Geef mij een geloof, zo vast, zo sterk, Joh. de Heer 484

10)Zoek eerst het Koninkrijk, Opw. 40

Meditatietekst

Op studiosport worden na de wedstrijd enkele spelers en coaches kort aan het woord gelaten om een reactie te horen. Meestal zijn deze reacties van een middelmatig en voorspelbaar nivo. Immers of er verloren is of gewonnen, dat is in elk woord al voelbaar. Maar wat het interessant maakt is dat heel veel menselijke emoties in de klankkleur van de woorden hoorbaar en zichtbaar worden. Je ziet de vreugde bij Klaas Jan Huntelaar, je hoort de verbittering en het venijn van Ronaldo, je hoort de verborgen woede van een coach over de VAR, je hoort de krampachtigheid waarmee een scheidsrechter zijn onpartijdige masker geforceerd hoog probeert te houden. En ach als we toch bezig zijn, de heerlijke bescheidenheid die Frenkie de Jong bij Barcelona nu nog uitstraalt. Al die pure emotie in de uitstraling maakt het voor mij des te boeiender, want binnen enkele seconden heb je het al op hun gezichten gelezen en in hun stem waargenomen hoe zij zich voelen.
Uitstraling is er altijd, gespannen, verdrietig, boos of vlak, hoe je ook jezelf probeert onder controle te houden, mensen lezen je en horen je. Ik denk aan een moment dat een scriba na een vergadering aan mij vroeg, heeft die en die op jouw irritatiebelletje gedrukt? Waarop ik geschrokken reageerde: “Kon je dat horen dan”? En zij reageerde: “ja wat denk je dat hoorden we allemaal”.

Vanuit het christelijk geloof leef ik met de belofte dat Jezus in mij zichtbaar wil worden. Paulus noemt dat een leesbare brief van Jezus zijn.

In 2 Korintiërs 3: 2 en 3 staat: U bent zelf onze aanbevelingsbrief, in ons hart geschreven, maar voor iedereen te zien en te lezen: u bent zelf een brief van Christus, door ons opgesteld, niet met inkt geschreven, maar met de Geest van de levende God, niet in stenen platen gegrift, maar in het hart van mensen”.

Dat betekent dus dat mensen die mij zien en horen, daardoorheen het leven van Jezus, zijn bewogenheid, zijn verdriet, zijn passie, zijn gedrevenheid en vooral zijn liefde kunnen beluisteren. Dat kan ik proberen te bereiken door een christelijk masker op te zetten. Dan zou ik dus al mijn eigen emoties aan de kant schuiven en me steeds (moeten) voorhouden: wat zou Jezus doen, denken en zeggen. Ik heb wel eens zo’n polsbandje gezien WWJD en als het mensen helpt dan ben ik de laatste die er wat van zal zeggen . Maar het zou mij op die manier niet helpen en ik vraag me af of het mijn eigen echte uitstraling zal helpen? Want wat krijgen mensen dan te zien? Zien ze dan echt Jezus in mijn manier van reageren of zien ze dan mijn masker? Ik vrees en denk wel zeker het laatste. En dat lijkt me nog erger, want dan kijken ze naar schijnheiligheid. En veel mensen hebben al genoeg gelegenheid gehad om schijnheiligheid in het gezicht te kijken. Schijnheilige en liegende sporters worden meestal door een afvoerputje weggespoeld nadat alles is onthuld. Pas veel later krijgen ze een herkansing waarin ze kunnen vertellen waarom het zo gegaan was, meestal wordt het verhaal verteld van extreme druk van buitenaf en een verzwakte geest. Maar net zoals schijnheilige sporters een belediging zijn voor de sport, zo zijn schijnheilige christenen een belediging voor het Christelijk geloof

Terug naar het echte gezicht van Christus laten zien. Het lukt mij niet om Zijn compassie in al mijn uitdrukkingen op mijn gezicht te laten zien en ze alle gepaard te laten gaan met de daarbij horende daden. Maar wat dan wel? Wat mag er van mij als volgeling van Jezus dan wel en minimaal verwacht worden? Geen masker dus, geen schijnvertoning, maar wel? Tja nu haper ik een beetje, maar wat ik probeer te begrijpen uit de Bijbel is dit. Dat ik probeer te laten zien dat al mijn emoties zijn ondergedompeld in Liefde. Dat klinkt nog wat vaag. Ik bedoel dit. Ik zal het proberen duidelijk te maken aan opkomende boosheid. Vanuit de psalmen begrijp ik dat bv. boosheid een goede emotie is. Nadat ik mijn boosheid aan God heb gegeven dan blijf ik een boosheid houden, maar die wordt ondergedompeld in het verfbad van de Liefde. Dat is wat God wil doen. En hoe ziet het er dan uit? Dan denk ik aan een boosheid die getuigt van respect. Boosheid die eerlijk en oprecht is. Boosheid die ondergedompeld is geweest in het verfbad van de liefde ziet er anders uit. Dat is een oprechte boosheid die geen stoot onder de gordel geeft, die geen nabrander er achteraan smijt.

Misschien denk je bij een verfbad van liefde opnieuw aan een soort van masker. Maar dat is niet wat ik ermee bedoel. Ik denk aan verf waardoor de originele bedoeling letterlijk beter uit de verf komt. Dat bedoelde Paulus ook toen hij zei dat het Gods Geest is die in mijn hart schrijft. Mijn emoties komen er anders uit te zien als ik Hem uitnodig om zijn Liefde er overheen te schrijven.
Mijn emoties kunnen wel een verfbadje van Zijn Liefde gebruiken.

Wat ik vertel over een emotie als boosheid gaat ook op voor vreugde en blijdschap. Het gaat er om dat mensen je oprechtheid, eerlijkheid en vooruit dan toch maar dat woord: ‘heiligheid’ kunnen lezen. Want tja, als ik niet wil dat ik betrapt kan worden op schijnheiligheid dan moet het toch wel in de buurt komen van heiligheid. Want in heiligheid proef ik ook iets van de eerlijkheid van Jezus en zijn durf om anders te zijn. Als ik denk aan de keer dat Hij tegen de verwachting in een vrouw niet veroordeelde maar met zijn vinger in het zand schreef? Dat is uitstraling.