31 januari: In de storm is Jezus erbij
- Nieuws
- 31 januari: In de storm is Jezus erbij
Andries Knevel presenteert Groot Nieuws met gewijde muziek en een meditatie. Dit keer van Paul Waterval, predikant van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt te Harderwijk. Zijn thema is ‘in de storm is Jezus erbij’, naar aanleiding van Markus 4: 35-41.
Groot Nieuws
Muziekgegevens
1) Psalm 18: Nu zal mijn ziel, nu zullen al mijn zinnen, geen bundel
2) Laat ons de Heer lofzingen, LvdK gez. 409
3) Ga niet alleen door ’t leven, Joh. De Heer gez. 53
4) O liefde God, oneindig groot, Joh. De Heer gez. 571
5) Hij is erbij, Opwekking 729
6) Vaste Rots van mijn behoud, Ned. Herv. Bundel gez. 174
7) Ga met God en Hij zal met je zijn, Nieuwe LvdK gez. 416
8) De Storm, Joh. De Heer gez. 757
9) Vader U bent goed, Opwekking 630
10) Psalm 91: Hij, die op Gods bescherming wacht, geen bundel
11) Vrees niet, maar geloof, dat de Heiland u kent, Glorieklokken 544
12) Hoe heerlijk is uw naam, geen bundel
13) O Liefde Gods, Joh. De Heer gez. 571
Meditatie
35 Aan het eind van die dag, toen het avond was geworden, zei hij tegen hen: ‘Laten we het meer oversteken.’ 36 Ze stuurden de menigte weg en namen hem mee in de boot waarin hij al zat, en voeren samen met de andere boten het meer op. 37 Er stak een hevige storm op en de golven beukten tegen de boot, zodat die vol water kwam te staan. 38 Maar hij lag achter in de boot op een kussen te slapen. Ze maakten hem wakker en zeiden: ‘Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?’ 39 Toen hij wakker geworden was, sprak hij de wind bestraffend toe en zei tegen het meer: ‘Zwijg! Wees stil!’ De wind ging liggen en het meer kwam helemaal tot rust. 40 Hij zei tegen hen: ‘Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?’ 41 Ze werden bevangen door grote schrik en zeiden tegen elkaar: ‘Wie is hij toch, dat zelfs de wind en het meer hem gehoorzamen?’
Beste luisteraar, heeft u wel eens een storm op zee meegemaakt? Ik in ieder geval niet. Ik zou doodsbang worden, denk ik, en in paniek raken, net als de leerlingen van Jezus.
Echte stormen zijn eng, zeker op zee. Maar in je leven kan het ook op een andere manier stormen. Bijvoorbeeld als je huwelijk één groot gevecht wordt, als je ernstig ziek wordt, als de gebreken van de ouderdom je zwaar vallen, als door de corona-maatregelen je bedrijf omvalt en de toekomst één groot zwart gat lijkt. Ook zulke stormen kunnen heel eng zijn.
Jezus is moe. Urenlang heeft hij vanuit een schip honderden mensen toegesproken. Hij is toe aan rust en daarom geeft Hij zijn leerlingen de opdracht om het Meer van Galilea over te steken, richting oostkust. Maar onderweg steekt er plotseling een zware storm op. Al snel is het schip een speelbal voor de metershoge golven, die tegen het schip aan beuken, over het dek heen slaan en het schip vullen met water.
De leerlingen worden bang, doodsbang. En Jezus? Hij ligt op de achtersteven een dutje te doen en merkt niets van wat er gaande is. Zo moe is Hij blijkbaar. Met een mengeling van wanhoop en irritatie schudden de leerlingen hem wakker: “Meester, kan het u dan helemaal niet schelen dat we verdrinken?” Dat klinkt nogal verwijtend, maar het laat zien hoe zwaar deze storm was, want als zelfs ervaren vissers bang worden, ja dan moet het ook wel heel erg zijn.
Jezus gaat niet onmiddellijk op het verwijt in. In plaats daarvan, staat Hij op, richt zich tot de storm en het kolkende water en zegt: “Zwijg, wees stil!” De leerlingen houden hun adem in. En wat ze dan meemaken, is bijna niet te geloven. Net zo plotseling als de storm opkwam, gaat hij ook weer liggen. Zo woest als het meer zo net nog was, zo rimpelloos is het nu. .. Als een spiegel.
En dan, waarschijnlijk terwijl hun mond nog openhangt van verbazing, horen ze Jezus tegen hen zeggen: “Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?” Daar klinkt een zekere teleurstelling in door. Jezus dacht dat ze hem intussen beter kenden. Maar blijkbaar hadden de leerlingen hem zó nog nooit meegemaakt. Ze hadden al diverse wonderbaarlijke dingen gezien: genezingen, duiveluitdrijvingen, een enorme visvangst. Maar dit was van een andere orde. Dat merk je als ze zich hardop afvragen: “Wat is dit voor een mens, die maar een enkel woord spreekt en zelfs de wind en het meer gehoorzamen hem?”
Maar blijkbaar was het kwartje bij hen nog niet echt gevallen. Terwijl Jezus toch al zoveel gezegd en gedaan had, om duidelijk te maken dat in hem, God zelf dichtbij was gekomen, om zich ook over hen te ontfermen. Zodat angst voortaan niet meer nodig was. Blijkbaar hadden de leerlingen nog steeds niet in de gaten met wie ze van doen hadden. Ze vonden dat Jezus gewoon net als ieder ander tijdens de storm had moet meehelpen om de boot leeg te hozen. Maar dat het voldoende was om hem gewoon bij zich te hebben, was niet in hen opgekomen. Al die tijd had Jezus alles onder controle. Hij deed niets, Hij sliep, maar Hij was aan boord, Hij was er bij, en dus kon hen niets gebeuren. Jezus zélf was ook niet bang geworden, toen Hij merkte dat het stormde. Hij had eerder toch ook gezegd: ”Laten we naar de overkant gaan.” Dat was zijn doel. Nou, daar zou niets hem vanaf houden, ook geen storm.
Als we ons afvragen wat God ons te zeggen heeft met deze geschiedenis, ligt hier dan ook de belangrijkste les: in de stormen van je leven is angst begrijpelijk, maar als Jezus erbij is, komt het goed.
Geloof jij dat, gelooft u het? Je zou denken: vergeleken met de leerlingen tot op het moment van die storm, staan wij op voorsprong. Wij weten veel meer over Jezus en waartoe Hij is staat is. We weten, of kunnen in ider geval weten, dat Hij zelfs de dood overwon. Wij kunnen weten dat Hij zijn Geest heeft uitgestort en dat Hij vanuit de hemel over alles en iedereen regeert.
Maar de vraag is of die kennis je ook echt helpt, wanneer de storm daadwerkelijk opsteekt in je eigen leven. Feitenkennis over Jezus is in ieder geval niet voldoende. Midden in een storm heb je daar niet zoveel aan. Dan is het net als een opblaasboot die ergens op zolder ligt, maar op het moment van een watersnoodramp, lek blijkt te zijn. Kennis over Jezus is pas bruikbare kennis, als je hemzelf aan boord hebt gelaten, hem persoonlijk hebt leren kennen en vertrouwen. Natuurlijk, ook dan kun je nog steeds bang worden. Ons vertrouwen in God en Jezus is vaak wankel.
Daarom is het zo mooi dat dit verhaal in de bijbel staat. Omdat het laat zien dat Jezus zich door de stormen die in deze wereld en in ons leven woeden niet laat weerhouden om met ons naar de overkant te varen. Zijn plannen falen niet. Covid-19, de dood, ja zelfs de duivel en zijn demonen zijn voor hem geen partij. In dat vertrouwen mogen we ons altijd weer oefenen. Laat hem daarom aan boord komen in uw leven. En geloof het dan: dat als Jezus erbij is, dat het dan echt goed komt. Ik wens u een fijne zondag.