30 juni: Zie mij, mijn God!

Muzieklijst:

1) Eens zal op de grote morgen, Joh. de Heer 199

2) Heer, die mij ziet zoals ik ben, LvdK Psalm 139: 1, 2 en 14

3) Ruwe stormen mogen woeden, NHB Gez. 178

4) Beveel gerust uw wegen, NHB Gez. 180

5) Groot is Uw trouw, o Heer, Opw. 123

6) Neem Heer mijn beide handen, Joh. de Heer 925

7) Veilig in Jezus’ armen, Joh. de Heer 523

8) ’t Hijgend hert der jacht ontkomen, Psalm 42: 1, 4 en 5

9) Op U Mijn Heiland, blijf ik hopen, Joh. de Heer 595a

10)Grote God wij loven U, LvdK Gez. 444

11)Als ik Hem maar kenne, Gez. 223 instrumentaal

Meditatietekst

Hoe langer ik in de Bijbel lees, hoe boeiender ik die Bijbel vind, Juist ook omdat dit boek van God zo’n door en door menselijk boek is. Een boek van de levende God en een boek van mensen zoals u en ik.

Want waar in heilige boeken lees je dat je zo maar onbevangen God mag aanklagen? En dan niet in hoog en verheven taal, maar fel en ronduit. En zo herkenbaar, zeg ik er maar meteen bij.

Want lees maar eens:

Hoe lang vergeet U mij nog?

Hoe lang verbergt U Uw gelaat?

Hoe lang heb ik nog zoveel zorgen en verdriet?

Dat zijn pittige woorden die David tegen God uitspreekt. Ik zou het eerlijk gezegd niet durven. U wel?
Tegen God zeggen: hé God, hoelang vergeet U mij nog?

David is God kwijt, dat is wel duidelijk en hij zit ook in de problemen, zoveel is ook wel duidelijk. En van dat alles geeft hij God de schuld.

Want God denkt niet meer aan hem. Hij is niet meer met hem bezig. Hij heeft geen aandacht meer voor hem. Misschien denkt U wel. Hé, die David, die ken ik, dat ben ik.

Ook ik denk wel eens dat God me vergeten is. Want het gaat in mijn leven niet zoals ik graag wil, ondanks dat ik God heb gevraagd om me te helpen.

Ik heb zorgen om mijn gezondheid, of mijn kinderen of mijn kleinkinderen. Ik heb zorgen over mijn echtscheiding. Ik heb zorgen over de toekomst, ik heb zorgen, nou noem het maar op.

En ik heb het allemaal tegen God gezegd, maar ik heb geen antwoord gehad. En mijn omstandigheden zijn ook niet verbeterd. God heeft mij vergeten.

Er staat zo treffend: God verbergt zijn gelaat. Dat is niet alleen maar nonchalant vergeten, maar dat is actief verbergen, God doet het als het ware expres. En dat is niet niks, want David zegt dat hij intens verdriet heeft, dag aan dag.

Misschien herken u zich in deze psalm. Misschien zegt u wel, deze psalm is me uit het hart gegrepen. Wat is de Bijbel levensecht dat ook deze psalm in de Bijbel staat.

En wat doet David? Wat opvalt is dat hij God niet kwijt is. Hij zegt niet ik kap ermee. Nee, hij klaagt God aan. Hij blijft in God geloven ondanks het feit dat God niet antwoordt.

En het tweede is, hij gaat bidden en smeken.

Eerst heeft hij in heftige taal zijn nood geklaagd, nu gaat hij verder.

Zie mij, antwoord mij Heer.

Hij begint met: zie mij.

Hij wil dat God hem weer ziet. Dat God hem niet vergeet, dat God zijn gezicht niet langer verbergt. Vandaar dit ontroerende: zie mij. Mooi om dat te vragen. Heer wilt U weer naar mij kijken en omkijken? Wilt U niet wegkijken. Ik weet dat U ogen hebt die vol genade, liefde, trouw en geduld zitten. Mag ik die ogen weer zien, mag ik u weer diep in de ogen kijken.

Ik vind die twee woorden aangrijpend. Zie mij.

Want die dichter kan niet zonder God, ondanks het feit dat God hem naar zijn eigen waarneming vergeet. Mooi. Heeft u zo wel eens gebeden?

Heer, die mij ziet zoals ik ben, beter dan ik mijzelf ooit ken. Zie mij aan Heer. Want ik kan niet zonder u.

Dat is het eerste.

En dan bidt hij ook: antwoord mij Heer.

Dat is het concrete gebed om hulp in nood. Welke nood dan ook. Ook uw nood. Leg het bij God neer. Klaag hem aan, vraag of hij weer naar je wil omkijken en zeg het tegen hem. Wat je dwars zit, of waar je mee te worstelen hebt.

En dan staat er ook nog in dit korte gebed: Mijn God!

Kijk daar zit het geheim van het geloof.

God heeft hem vergeten, en toch zegt hij: Mijn God!

Aan God vasthouden tegen alle omstandigheden in, dat is geloof.

Geloof is geen routekaart voor geluk, geen routekaart voor succes, en zeker niet voor onmiddellijk succes. Vandaag voor 12 uur vannacht besteld, morgen in huis.

Geloof is vasthouden aan God en je vertrouwen op hem blijven stellen, juist als het leven pijn doen. Juist als God tegenvalt. Toch ‘Mijn God’ blijven roepen.

En waarom kan David dat? In vers 6 staat: ik vertrouw op Uw liefde. In een andere vertaling staat: goedertierenheid.

Kijk daar zit het diepe geheim. Dat woord goedertierenheid komt heel veel voor in de Bijbel, en dan met name in de psalmen. Als je naar synoniemen kijkt, dan vind je barmhartigheid, welwillendheid, vriendelijke gezindheid, clementie en nog een paar van deze woorden.

Ik vertrouw op uw vriendelijke welwillendheid, staat er dus. En daar ligt de kern.

David klaagt God aan, Hij bidt om Zijn vriendelijke ogen, en hij vertrouwt op de barmhartigheid van God.

En dat mag ik ook doen. En dat mag u ook doen.

Zeker omdat wij zoveel meer dan David weten. Want wij weten hoe die goedertierenheid en liefde uiteindelijk, mag ik het zo zeggen, getoond zijn. Dat was in de komst van Christus die onze slaaf werd en voor ons aan het kruis ging. Jezus, waarvan de evangelisten zeggen dat zijn ingewanden rommelen van barmhartigheid. Dan kunnen we nog veel dieper dan David zeggen: mijn God.

Dat lost alle problemen niet op. Soms laat God ons wachten; soms beproefd God ons om te zien, of wij inderdaad blijven bidden Zie mij, antwoord mij Here.

Maar tegelijkertijd mogen we weten dat God zo op ons leven betrokken is, dat hij zelfs Zijn zoon voor ons overhad.

Ja en dan gaat David heel ver. Dan vertrouwt hij zoveel op God, dat hij het al vast uitjubelt over de verlossing die nog moet komen.

Mijn hart zal juichen omdat U redding brengt. Ik zal zingen voor de Heer. Hij heeft mij geholpen.

Ja, dat gaat wel heel ver. Eerst God aanklagen en vijf verzen verder het uitjubelen voor de Heer.

En als het nog niet zover is, of als je het allemaal niet zo intens beleeft? Dan gewoon heel stilletjes maar een paar woorden zeggen: Zie mij, mijn God!