Zondag 25 december

Meditatie van Marco Hofland.

Er is een dorpje in Zuid-Duitsland waar ze elk jaar met Kerst een bijzondere gewoonte hadden.
Een paar dagen voor Kerstavond mochten de kinderen hun kapotte speelgoed onder de boom leggen.
In die tijd was veel speelgoed nog van hout, dus dan was er weleens een wiel los van een houten wagen, een arm of been van een houten pop.
En als het dan Kerstavond was, mochten de kinderen weer bij de boom kijken.
En dan vonden ze hun speelgoed terug, gerepareerd en wel.
Een mooie gewoonte...
Want… er valt het nodige heel te maken.
Dachten we een bijna perfecte wereld te hebben gebouwd.
Vijf keer per jaar op vakantie, etentjes en uitjes.
Staat ineens alles op losse schroeven.
Je gezondheid… je werk… je financiën… de toekomst…
Al die dingen die zo gewoon waren?
Weg…

En wat, wat is nu de zin van het leven?
Waar doe ik het voor?
Wat is nou echt belangrijk?
Ineens liep overal de scheurtjes door.
Mensen gedeukt en gebroken.
Er valt het nodige heel te maken.

Echt heel maken, daarvoor kwam dat Kind.
Het is een mooi woord: Heiland.
Heelmaker betekent dat.
Kun je dat nou echt merken?
Gebeurt er dan wat? Verandert er dan wat?
Laten we even verder kijken naar het leven van deze man.
Als de kleine Jezus groot wordt.
In Nazareth heeft vader Jozef een timmermanswerkplaats.
Van z’n twaalfde tot zijn 30ste is Jezus hier in de timmermanswerkplaats te vinden.
En dan ineens kraakt de zware deur in zijn hengsels…
Jezus doet de deur open.
Een bundel zonlicht valt het donker binnen.
Tijd om afscheid te nemen.
Tijd om te gaan.
Vele uren heeft Hij hier doorgebracht.
Hier heeft hij zijn vader Jozef geholpen.
Meneer, maakt u zich maar geen zorgen, we krijgen het zeker op tijd af. Ik vraag Jezus wel om te helpen.
Aan de werkbank heeft Hij zijn eerste stoel gefabriceerd.
Hier in de werkplaats hebben zijn overtuigingen en ideeën zich ontwikkeld hebben voor zijn taak...
Hier in de timmermanswerkplaats wordt zijn lichaam volwassen, terwijl zijn geest wacht op het juiste moment, de juiste dag…
Die dag is nu aangebroken.
De tijd is gekomen…
Hij heeft de afgelopen jaren de mensen wel gezien: de klachten van de mensen die het leven niet meer aankonden, de wanhoop van mensen die zichzelf probeerden te redden, het verdriet over de fouten en missers die ze maakten, mensen zonder echte zin in het leven.
Hij zag de gezichten, betraand, verwrongen, angstig en leeg.
Hij hoorde alle stemmen in de timmermanswerkplaats in Nazareth.
En onder die stemmen was ook jouw stem.
Jouw vragen, jouw nood, jouw tranen, jouw schuld, jouw zinloosheid.
En jouw vragen werden al beantwoord, nog voordat je ze stelde…
In jouw behoefte aan een Heelmaker werd al voorzien voordat je nog maar een fout maakte.
Hij vertrok uit de werkplaats om jou.
Hij legde de hamer neer.
Hij sloot de deur achter zich.
Hij vertrok.
Voor jou, en voor mij…
En Hij zegt tegen ons allemaal: "Kom maar bij Mij."
Dan is het heel simpel.
Jezus de Heiland, de Heelmaker.
Dit is niet zomaar een kind, hier is God aan het werk.
Het wereldnieuws lijkt niet veranderd.
Maar wat een veranderde mensen, die het meemaakten...
Mensen die merkten hoe leeg het leven aan alle kanten is.
Mensen die merkten hoe kapot het leven aan alle kanten is.
Als Hij met je sprak, als Hij zijn hand op je legde, je raakte met zijn woorden...
Dan gebeurde er wat.
Dan werd alles anders.
Dan werd er heel gemaakt.
Heel, naar God toe!
Ja, want daar begint het werk van het Kind Jezus.
Daar ligt het diepste.
De grote breuk.
De diepste breuk onder de kapotte geschiedenis van de wereld.
Onder de gescheurde geschiedenis van ons leven.
Dat we God zijn kwijtgeraakt, Hij buiten beeld...
Verloren paradijs.
Ons diepste probleem is niet een virus, is niet de volksgezondheid, ook niet eens het klimaat of de woningnood.
Ons diepste probleem is dat we van God los zijn.
Gezondheid, geld en mensen blijken ons niet te kunnen redden.
Terug geworpen op onszelf… en nu leeg van binnen.
En deze man, draait onze hele kalender om...
Zijn geboortedag is de grootste dag overal ter wereld.
Hij brengt GOED NIEUWS!
Jezus, de Messias, de zoon van David.
In Hem ontmoeten mensen iets van God.
Van zijn liefde, van zijn vergeving: helend, genezend.
En daarvoor geeft Hij alles.
Hij verlaat de werkplaats, en zijn voeten zullen niet rusten voordat ze aan een kruis zijn geslagen.
Hij gaat op weg, en alle grenzen worden doorbroken.
Kijk, kijk, hij stapt als man zomaar het leven van een vrouw binnen, ongekend.
Notabene, een samaritaanse.
Buitenkerkelijk.
De eerste keer dat Jezus zegt dat Hij de messias is, is tegen een overspelige vrouw uit Samaria, uitgespuugd door haar omgeving.

Door alle barrières heen
Alles heeft Hij ervoor over.
Zijn eigen leven.
Jezus vindt het jou en mij waard om voor te sterven.
Heiland, heelmaker.
God repareert niet met montagekit.
Maar met spijkers.
Hoe dan?
Hoe doet Hij dat?
Gewoon door er te zijn.
Door te luisteren naar de mensen.
Te luisteren naar deze vrouw bij de put.
De Franse arts René Laënnec is de geschiedenisboeken ingegaan als de uitvinder van de stethoscoop, een instrument om naar geluiden in het lichaam te luisteren.
De uitvinder van de stethoscoop zei: luister naar je patiënten, zij vertellen hoe je ze moet genezen!
Luisteren naar de ander.
Weten wat er speelt.
En dan stelt Hij ook de diagnose: doodziek.
De harde waarheid.
Tuurlijk.
Haal je man!
Daarom MOET Jezus door Samaria.
Daarom moet Jezus hier zijn vanmorgen.
Daarom moet Jezus naar jou.
Hij luistert, stelt de diagnose en heelt.
Misschien goede baan, mooi huis, kinderen, vrienden en hobby's, plaats 5 op het gelukkigste land ter wereld.
Goede gezondheid en niemand nodig!
Ineens alles anders.
De harde waarheid.
Er klopt iets niet, er mist iets...
Juist zij die het eerlijk tegen God zeiden: dat er die breuk ligt, ook onder jouw bestaan.
En dat je een heelmaker nodig hebt.
Zijn vrede in jouw leven.
Zijn onvoorwaardelijke liefde.
Zijn woorden van eeuwig leven.
Zijn Geest in jou.
Echt, dat en dat alleen geeft doel en zin aan je leven.