11 april: Hou vast aan Pasen!

Muziekgegevens

1) Psalm 111: Looft, halleluja, looft de Heer, geen bundel

2) Wij moeten Gode zingen, LvdK gez. 301

3) Jezus zal heersen waar de zon, LvdK gez. 281

4) Ik Leef Omdat Mijn Heer Is Verrezen, Opwekking 169

5) Groot is Uw trouw, o Heer, Joh. De Heer gez. 149

6) Geef mij een geloof, zo vast, zo sterk, Joh. De Heer gez. 484

7) Psalm 56: Ik roem in God, ik prijs ’t onfeilbaar woord, geen bundel

8) Wij leven opgewekt, geen bundel

9) Geef de Heiland ’t roer in handen, Joh. De Heer gez. 803

10) Vrees niet, geloof alleen, Glorieklokken 544

11) ‘k Heb geloofd en daarom zing ik, Joh. De Heer gez. 543

12) Geprezen zij de Heer, Opwekking 44

13) U zal ik loven Heer, Opwekking 145

14) Groot is Uw trouw, o Heer, Opwekking 123

Meditatie

Vorige week zondag was het Paasfeest: de Heere Jezus is waarlijk opgestaan! En het nieuwe leven is aangebroken! Hij heeft vergeving en verlossing bewerkt. Het is volbracht! Het werk is volkomen gedaan door de Heere Jezus.

En iedereen die in Hém gelooft die hééft het eeuwige leven.

Maar als we nog eens naar die vrouwen kijken die daar naar de graftuin gaan: de tranen staan nog in hun ogen. Verdriet beheerst hen nog. Ze weten nog niet dat hun Meester is opgestaan uit het graf en leeft...

Ze hadden het kunnen weten want Hij had dat van tevoren gezegd... Maar ze waren door de omstandigheden van die dagen Zijn woorden vergeten. Ze hebben Zijn lijden en sterven zélf gezien... En wie dat een keer meegemaakt heeft, die weet dat het nu definitief voorbij is.

Met die gedachte en met dat verdriet, gaan die vrouwen op weg naar de graftuin. Daar willen ze de laatste zorg aan het dode lichaam van hun Meester geven...

Zo denken ze...

Niet alleen deze vrouwen op de vroege Paasmorgen... maar ook vele jaren later komen we mensen tegen die door de omstandigheden van het leven het Woord en de belofte van God kunnen vergeten... In een situatie die je zo beheersen kan, dat je vergeet dat de Heere Jezus is opgestaan... Want ook ná Pasen worden we nog steeds geconfronteerd met moeite, tegenslagen, teleurstellingen en lijden...

Zelfs bij mensen die door het geloof wel mogen delen in de vreugde van Pasen... maar die toch nog steeds gebukt gaan onder zorgen en verdriet...

De inmiddels oud geworden apostel Paulus schrijft daarover aan zijn jonge vriend Timotheüs.

Houdt in gedachtenis dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt! Vergeet niet, Timotheüs, dat Jezus Christus is ópgestaan!

Timotheüs is zo iemand die door genade mag leven vanuit de overwinning van Pasen... Maar dat betekent niet dat voor hem het lijden al voorbij is...

Misschien herkent u zich er wil in. U mag geloven in de Heere Jezus Die opgestaan is en overwonnen heeft... maar... u merkt: zolang we nog hier op deze aarde zijn, in dit leven, is er nog lijden... is er nog strijd... Is er nog de macht van de zonde, de duivel en het eigen boze hart... En zijn en nog moeiten en is er nog verdriet...

In die omstandigheden wijst Paulus ons op het historische feit van Pasen.

Toen en daar in de geschiedenis van deze wereld is de Heere Jezus waarlijk opgestaan!

En het feit van Christus’ opstanding heeft betekenis voor het leven van iedere dag! Zijn opstanding is de bron van het leven en voor het leven!

Als de zorgen en de moeiten te veel zijn in je leven... Als het verdriet je overmant... Als de golfslag van het leven over je heen spoelt...

Houd dan in gedachtenis, zegt Paulus, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt, Welke is uit het zaad van David...

Jezus Christus, Die een Nakomeling van David is!

In de tekst benadrukt Paulus dat de Heere Jezus Die opstond uit de dood een mens is... Hij is waarachtig God, en zo kon Hij de dood overwinnen en het nieuwe leven verwerven.

Maar diezelfde Jezus is tegelijkertijd écht mens, een afstammeling van David.

Hij is de éérste Mens Die dóór de dood heengegaan is en de dood overwonnen heeft door het leven. Hij is de Éérstgeborene uit de doden. Ons in álles gelijk geworden... behalve de zonde... Maar met de zonde beladen, gestorven aan het kruis tot volkomen voldoening van de schuld!

Timotheüs... laat je hele leven, vol moeten en zorg, nu in het teken staan van Pasen. Jezus Christus heeft overwonnen!

Houd vast aan Pasen, temidden van álles wat je overkomen kan. Want: Jezus Christus is uit de dood opgestaan!

Dat in gedachtenis houden dat is het beoefenen van het geloof. Je vastklampen aan wat God in Zijn Woord zegt... in plaats van je te laten leiden door wat je om je heen ziet en wat je overkomen kan.

Dat is een zaak van het hart: dat ik de Heere Jezus nodig hebt...

Hem nodig heb als Profeet en Leraar om de weg ter zaligheid te leren. Als Hogepriester om al mijn zonden te verzoenen. Als Koning Die mij regeert en mij beschermt...

Timotheüs, midden in alle teleurstellingen en tegenslagen, oefen je dan in het geloof dat Jezus Christus lééft. Het is Pasen geworden en dat heeft betekenis voor vandaag!

Hebt u, heb jij de Heere Jezus Die opgestaan is zo ook nodig gekregen?

Wanneer Hij nog geen plaats in ons hart en leven heeft gekregen, dan delen we niet in Zijn verlossing en Zijn toekomst van vrede en herstel... Dan kunnen we Hem ook niet in gedachtenis houden...

Maar dan wordt Hij ons nu nog verkondigd als de Opgestane! Met het doel dat we ons bekeren zouden en in Hem leren geloven!

Paulus roept ons op: geloof met uw hele hart dat Jezus Christus, Die dood geweest is, opgestaan is en alle macht heeft in hemel en op aarde.

Nooit had de jonge Timotheüs het kunnen volhouden, als hij niet in gedachtenis hield, dat Jezus leeft.

Daarom bindt Paulus hem dat feit van Pasen zo op het hart.

Houd dat vast, Timotheus! Dat wapent je tegen moeite, zorg, leed en verdriet...

En Paulus wist waar hij over sprak. Want hij heeft honger geleden en schipbreuk geleden. Hij is om het Evangelie gegeseld en gestenigd en heeft daarvoor in de gevangenis gezeten... Maar het geloof, dat Jezus leeft, geeft troost en kracht in alle omstandigheden van dit leven.

Het geeft ook kracht en troost om te kunnen sterven.

Na deze brief hebben de oude Paulus en de jonge Timotheüs elkaar hier op deze aarde nooit weer gezien, voorzover wij weten. Want kort na het schrijven werd het doodvonnis aan Paulus voltrokken. Maar hun beider triomflied was: Jezus leeft en wij met Hem! Zij wisten in Wie ze geloofden.

Wat bent u rijk als u in de Zoon van God, Jezus Christus mag geloven! Rijk temidden van alle zorgen en nood!

Want Jezus Christus is heden en gisteren Dezelfde en in eeuwigheid. Houd Hem in dan gedachtenis.

We hebben die oproep wel nodig want hoe gemakkelijk kunnen we Hem weer vergeten... Maar de laatste grond van onze hoop ligt - Gode zij dank - buiten ons. Niet in mijn trouw, maar in Zijn trouw.

Hij houdt al de Zijnen onophoudelijk in gedachtenis, in Zijn voortdurende voorbede in de hemel: Vader Ik wil dat waar Ik ben, ook zij zullen zijn die Gij Mij gegeven hebt... Opdat ze Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen. De opgestane Heere Jezus bidt Zijn gelovigen naar Huis, dwárs door alles heen!

Laten wij dan óók, midden in het leven van alle dag met z’n vreugde en verdriet, Hém in gedachtenis houden, Jezus Christus Die uit de doden is opgestaan!

Dat is leven vanuit het wonder en de kracht van Zijn opstanding. En heenleven naar Zijn eeuwige toekomst.

Dat is leven, met het kleed van rouw, verdriet, tegenslag en strijd nog om je heen... en tóch je voorbereiden op de hemelse Bruiloft in het witte kleed dat de Heere Jezus heeft verdiend!

In de geloofswetenschap, gewerkt door de Heilige Geest, dat mijn Verlosser lééft

Zo mogen Zijn gelovigen leven uit de kracht van Zijn opstanding, midden in een gebroken wereld. Misschien wel midden in een gebroken leven.

Hou vast aan Pasen!

Ze mogen zich vastklampen aan het Woord van de Heiland, Die tegen Zijn discipelen zegt: Vreest niet, want Ik ben dood geweest, en zíe, Ik ben levend tot in alle eeuwigheid. En Ik ben met u, ál de dagen, tot aan de voleinding van de wereld.

Amen.