27 mei: Stil zijn voor God

Muziekgegevens

1) Een vast burcht is onze God, JdH 413

2) Machtig God, sterke Rots, JdH 92

3) De lofzang klimt uit Sions zalen, Psalm 65 : 1 en 2 (NHB)

4) Als de stilte spreekt

5) Ik blijf den Heer verwachten, Psalm 130 : 3 en 4 (NHB)

6) Stil, mijn ziel wees stil, Opw. 717

7) Mijn ziel is immers stil tot God, Psalm 62 : 1 en 4 (NHB)

8) Vleugels

9) Al de weg leidt mij mijn Heiland, JdH 5

10)Mijn schuilplaats is in God

11)Klem vast aan de Rots u, JdH 639

Meditatietekst

Ik lees met u een aantal verzen uit Psalm 62(vers 1-9)

Een paar jaar geleden moest ik op verzoek van de RKK een paar dagen in een klooster zitten. Het was de bedoelding dat ik de stilte en de getijdengebeden zou ervaren en er op zou reflecteren.

Ik had het druk, en werd dus in vliegende vaart met een taxi naar het klooster, de Achelse Kluis op de grens van Nederland en Belgie gereden. Met wapperende jaspanden holde ik het klooster in achtervolgd door een camera. U begrijpt, van het stilte zoeken kwam niets terecht.

Ik herinner me een moment dat ik om vier uur ’s ochtend naast de Abt, de Psalmen zat te zingen; ik zat echt doodstil, en dat de abt me aanstootte en zei: wat ben je toch onrustig.

En hij had gelijk. Ik was onrustig in mijn hoofd en mijn lijf, ondanks het feit dat ik probeerde heel stil te zitten.

Ik moest hieraan terugdenken bij deze Psalm 62.

Het is de Psalm van het stil zijn voor God, maar ook een Psalm waarin blijkt dat dit helemaal niet makkelijk gaat. Toen niet voor David en vandaag misschien ook niet voor u.

In vers 2 zegt David. Waarlijk mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil.

Dat is opmerkelijk, want David heeft het lastig. Hij is waarschijnlijk op de vlucht voor zijn zoon Absalom en weet niet of hij het er levend zal afbrengen. Hij kent in deze psalm dus heel goed de gebrokenheid van het leven.

En is hij stil voor God. Hij opent zijn hart voor God, hij verwacht alles van God, want zegt hij, van hem is mijn heil. Zijn vertrouwen is op God.

Kent u dat?

Dat u ook als het leven tegenzit, of misschien juist als het leven tegenzit, u stil bent voor God?

Misschien wel letterlijk. In uw stoel thuis, of op de fiets, of tijdens een wandeling of in de kerkbank. Stil zijn voor God en van God alles verwachten.

Ik weet dat deze geestelijke oefening niet meevalt. Zowel het stil zijn niet, als ook dat je je vertrouwen helemaal op God stelt, juist als het leven pijn doet, juist als je eigen zoon je achterna zit.

Maar David doet het, want hij belijdt in vers 3: Hij is mijn rots, mijn burcht en mijn heil. Ik zal niet al te zeer wankelen.

Hoort u wat hij zegt? Niet al te zeer wankelen. Hij wankelt dus wel, ondanks de belijdenis dat God burcht, rots en heil is.

Wat herkenbaar. Dank je wel David. Je bent een mens. En wij ook.

Ook al zijn we stil voor God en ook al stellen we ons vertrouwen op Hem, dan betekent het niet dat we niet aangevochten worden, of twijfelen, of wankelen. Hoe levensecht is de Bijbel. Wat kent de Bijbel de mens toch goed.

Lukt dat bij u? Stil zijn voor God? Of probeert u het wel. Letterlijk, zoals ik zei, of figuurlijk in het vertrouwen op Gods beloften? Mij lukt het vaak niet. Ik vind het moeilijk om in mijn leesstoel, die ik ook wel mediteerstoel noem, stil te zijn. Want na 30 seconden voel ik mijn gedachten al weer af dwalen. Net als tijdens het bidden. Ik ben niet zo vroom. U wel?

David ook niet, dat blijkt uit vers 6.

In vers 2 zei hij: mijn ziel is stil tot God.

In vers 6 moet hij zeggen: waarlijk, mijn ziel keer u stil tot God.

Een subtiel onderscheid.

Hij moet nu zijn eigen ziel gaan vermanen, omdat het stil zijn niet lukt.

Zeg ziel, wees nou eens stil, zegt hij tot zichzelf.

En weer zeg ik. Wat mooi dat dit in de Bijbel staat. Want het lukt mij zo moeilijk om stil te zijn voor God en u ook, maar David ook. Opnieuw: de Bijbel is geen boek voor vrome mensen, maar voor mensen van vlees en bloed, die worstelen voor het aangezicht van God, en soms ook met God.

Spreekt u zich zelf wel eens toe in geestelijke zin? Juist als uw vroomheid u tegenvalt? Als u stil wilt zijn, als u uw vertrouwen op de Here alleen wilt stellen? En als u u zelf tegenvalt? Net als David?
Dan zegt ik, put moed uit de les van David, en sprek u zelf toe, want God is een burcht een rots en ons heil.

Weet u welk woord er voor 'heil' wordt gebruikt? Het woord Joshua, Jezus dus.

Wat David helemaal niet wist, de gekomen Messias, mogen wij wel weten, en dan mag ons vertrouwen op Christus stellen en stil zijn voor zijn aangezicht nog aan diepte winnen.

En als David zichzelf heeft tegensproken, gaat hij ook nog zijn volk toespreken.

Dan zegt hij in vers 9 Vertrouwt op Hem te allen tijde, o Volk.

Hij heeft geestelijke lessen geleerd en die wil hij heel graag aan ons doorgeven.

Want zo klinkt dan de oproep van David ook aan ons. Ten allen tijde God vertrouwen. David had het er maar moeilijk mee, maar hij weet dat zijn God te vertrouwen is.

En hij roept ons op om nog iets te doen namelijk: stort uw hart uit voor zijn aangezicht.

Er staat in het Hebreeuws een woord dat uitgieten betekent.

Wij mogen ons hart uitgieten voor God.

Wat een mooie oproep.

Uitgieten.

Alles wat er in ons hart en hoofd zit aan God vertellen. Uitgieten.

Uw zorg om de kinderen, uw langdurige ziekte, uw worsteling om te geloven, uw twijfels en aanvechtingen, uw onvermogen om stil te zijn voor God, uw angst voor de toekomst, uw eenzaamheid, de boosheid die er in uw hart is, de boosheid op God misschien wel. Uw angst voor de achtervolging van Absalom

Alles, maar dan ook alles uitgieten voor God. Stort uw hart uit voor Zijn aangezicht.

Kent u dat? Doet u dat wel eens? Alles maar dan ook alles tegen God zeggen? Uw zonden belijden? Maar misschien ook wel uw klacht vanwege de weg die u moet gaan?

Wat een heerlijke, door het leven getekende oproep van David.

En hij weet waarom hij het kan zeggen: want zegt hij: God is ons een schuilplaats.

Eerst was God een rots en een burcht, nu is hij ook een schuilplaats. Dat woord heeft iets teers in zich.

Ik moet denken aan die andere tekst: schuilen onder de vleugelen van God.

Ja, dat is het. Juist omdat in deze psalm Christus al heel voorzichtig zichtbaar wordt.

Wij mogen schuilen onder zijn vleugelen. Omdat we mogen weten dat God in Zijn Zoon alle beloften heeft vervuld.

In de schaduw van uw vleugelen, zingt een lied, mag ik schuilen.

Dat is de levensles van David uit de stiltepsalm

En ik hoop dat David voor u vanmorgen tot een geestelijke leidsman is geweest.