18 februari: Echo van de stem van Jezus

Muziekgegevens:

1) Looft God, looft zijn naam alom, Ps. 150: 1, 2 en 3

2) Here jezus, om uw woord, LvdK Gez. 328

3) Jezus’ liefde voor mij, geen bundel

4) Heilig, heilig, heilig, LvdK Gez. 457: 1,2 en 4

5) Geprezen zij de Heer, Opw. 314

6) O grote God die liefde zijt, LvdK Gez. 481

7) Welzalig zijn d’oprechten van gemoed, Ps. 119: 1, 17 en 86

8) Wat een mensenoog niet kan zien, geen bundel

9) Jezus, mijn Heiland, JdH 62:1, 2 en 3

10)Heer ik hoor van rijke zegen, JdH 132

Meditatietekst

Fijn dat u of jij op deze zondagmorgen luistert. Misschien is uw radio aan blijven staan omdat u het nieuws wilde horen. Misschien hebt u expres dit moment afgewacht, in de hoop om…

Ja, om wát? Wat willen mensen op zondagochtend rond een muzikaal EO-programma? Een woord horen dat ertoe doet. Een woord dat een weg wijst, een woord dat helpt in het leven…

‘De roep over Hem verspreidde zich naar elke plaats in de omgeving’. De roep; er staat letterlijk: de echo. Zoals die echoput bij Apeldoorn: je roept iets de diepte in en even later hoor je je eigen stem weer terug. Soms is het lastig; onlangs had ik het bij een telefoongesprek: mijn woorden kwamen even later in een echo terug. Dat brengt je van de wijs. Maar daar in Galilea heeft het iets heel moois: de woorden die Jezus spreekt gaan in steeds wijdere kringen verder de omgeving in. Alles wat Hij zegt en doet, het krijgt een geweldige reikwijdte.

Voorafgaand aan de tekst (vers 31-35) is sprake van een genezing op de rustdag. Even later hoor je van de genezing van de schoonmoeder van Petrus. Het blijft niet verborgen, het wordt niet opgezogen in een mistbank, nee: woorden en tekenen van de Heiland galmen vanaf de plek waar Hij werkt in wijde bogen de wereld in.

Het is net zoals dat steentje dat je in een vijver gooit. Je ziet kringen in een steeds wijdere straal rond de plek waar het steentje het water raakt verschijnen. Wat een effect hebben de woorden en de daden van de Here Jezus.

Misschien denkt u: ja, zo ging dat blijkbaar in die tijd. En zo is het nog eeuwen lang gegaan. De woorden, het werk van Jezus… het drukte een stempel op de samenleving. Het deed zijn werk in families, generaties door. Maar vandaag… vandaag lijkt dat wel tot stilstand gekomen. Zeker als u in de Randstad woont. Daar waar kerkgebouwen veranderen in een cultureel centrum, in een appartementengebouw, in een expositieruimte… daar lijkt het Woord van de Here zómaar in de mist van de secularisatie verdwenen te zijn.

Dat geeft inderdaad heel veel vragen… gééstelijke vragen. En die laten zich in een meditatie van enkele minuten niet fundamenteel beantwoorden. Zelfs in een hele preek niet. Maar toch een poging: zelfs als u in zo’n omgeving woont, zit u op dit moment middenin zo’n echo van de stem van de Here. Want dit woord (‘de roep van Hem verspreidde zich naar elke plaats in de omgeving’) komt dan toch op dit moment maar uw huiskamer, of uw slaapkamer binnen. En dringt dan toch maar door in uw oren.

Vindt u dat al te gemakkelijk? Denkt u: ja, ho even. Er wordt een stukje gelezen uit een boek van eeuwen oud. Natuurlijk, die woorden worden herhaald. Maar hebben ze nog de kracht van toen? Toen brachten ze mensen in beweging, toen werden mensen er in hun harten door geraakt. Tóen ja, toen de spreker van dat woord nog op aarde rondwandelde en de mensen met eigen ogen de kracht ervan konden merken.

Nou… dat is op zich waar. Maar denkt u nu niet dat dit altijd tot omarming van die woorden leidde. In het midden van dit hoofdstuk lees je van de verwerping van Jezus in Nazareth. De mensen zaten blijkbaar niet altijd positief op zijn woorden te wachten… zijn woorden leidden ook tot afwijzing. En de tijden zijn niet veranderd…

Maar dat de geestelijke kracht van die woorden misschien uitgewerkt zouden kunnen zijn: dat is echt niet waar. Dat woord ‘echo’ klinkt namelijk nog een keer in het Nieuwe Testament. Op een moment dat de Here Jezus zelf naar de hemel is gegaan. Zijn woorden op aarde zijn verstomd. Maar dan komt de Heilige Geest - Handelingen 2. Het Pinksterfeest wordt in Jeruzalem gevierd. En dat Pinksterfeest krijgt een nieuwe diepte: ‘Plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten’. Een geluid! Een echo! De Heilige Geest houdt dus de woorden van Jezus levendig. De Geest verspreidt die vanuit Jeruzalem in steeds wijdere bogen de wereld in, en houdt ze de eeuwen door krachtig en levend. Ook vandaag, ook via deze uitzending, ook in uw kamer. De Geest wil uw hart ervoor open maken.

Misschien gaat u straks naar een samenkomst van een gemeente. Misschien bent u daartoe niet, of niet meer, in staat en luistert u via internet. Daar gaat dan opnieuw de Bijbel open. En waarschijnlijk zal het bij een woord zijn dat spreekt over de lijdensgang van de Here Jezus naar Jeruzalem en dan naar Golgotha. Toen leek zijn stem voorgoed verstomd… toen leek zijn kracht voorgoed vergaan. Maar het ging heel anders! Op de Goede Vrijdag volgde, na een stille zaterdag zonder echo van de stem van Jezus, de derde dag! Hij verrees en zijn stem is niet meer tot zwijgen te brengen. Want de Geest van Pinksteren brengt die stem bij de mensen.

Zo wonderlijk goed is God voor een mens. Daar waar iemand worstelt met zijn of haar zonden, daar spreekt die stem, van eeuwen geleden en van duizenden kilometers verderop van een offer, van hét offer. Om die zonden te verzoenen.

Daar waar iemand worstelt omdat in zijn of haar omgeving die woorden niet meer, of bijna niet meer, klinken. Vandaag dringen die woorden door die geestelijke mist heen. Er is niet veel nodig, één woord misschien maar. Maar dat ene woord kan een hart treffen.

Daar waar iemand vecht en de knieën kapot bidt omdat het in het leven zo geestelijk windstil is geworden. En je sméékt om een woord van God. Wacht eens… komt dat woord nu, op ditzelfde ogenblik niet binnen? Ja, inderdaad, het komt binnen. En het brengt je daar waar een mens echt tot rust komt: aan de voeten van de Heiland.