2 juni: Niet alleen achterblijven

Muzieklijst:

1) Juicht o volken juicht, Psalm 47: 1 en 3

2) Heer ik hoor van rijke Zegen, Joh. de Heer 132

3) Ten hemel opgevaren is, LvdK Gez. 228

4) Heer wij kijken omhoog, geen bundel

5) ‘k Heb gehoord van een stad boven wolken, geen bundel

6) Wees stil voor het aangezicht van God, Opw. 464

7) Geest van hierboven, LvdK Gez. 477

8) Ik hef tot U, die in de hemel zit, Psalm 123: 1 en 2

9) Klem vast aan de rots u, Joh. de Heer 639

10)Kom Schepper, Geest daal tot ons neer, LvdK Gez. 237: 1, 4 en 6

11)Zingt een nieuw lied voor God de Here

12)Zegen ons Algoede, LvdK Lied 456

Meditatietekst

Afscheid nemen van iemand, met wie je een goede band hebt, is vaak niet makkelijk.
Je voelt aan dat er een lege plek in je leven komt.
Je weet dat je de gesprekken, die je samen had, zult gaan missen.
Je mist het plezier, dat je samen had, wanneer je samen optrok.

Zeker als afscheid gaat nemen van iemand, die veel voor je betekend heeft,
iemand op wie je toch wel steunde, kan dat het gevoel geven, dat je je heel wat kwijtraakt, dat je verweesd achter zult blijven.

In het gedeelte dat we lazen, kondigt de Heere Jezus Zijn afscheid aan
en Hij voorziet dat Zijn afscheid heel wat met de leerlingen zal doen.

Hij zal naar de hemel gaan en de leerlingen zullen op aarde achterblijven.
Ze zullen Hem ontzettend missen.
Het zal een gevoel van heimwee geven naar de tijd, waarin hun Meester bij hen was.
Ze zullen zich verweesd voelen.
Met hun geloof zullen ze het ook niet makkelijk krijgen, want ze steunden behoorlijk op Hem.

Daarom geeft Hij hen een belofte mee, waar ze zich aan kunnen optrekken:

Ik zal jullie niet als wezen achterlaten.

Je zult het moeilijk krijgen. Dat weet Ik vooruit. Maar je krijgt steun van Mij.
Deze zondag, die we vandaag hebben, tussen Hemelvaart en Pinksteren
wordt ook wel Wezenzondag genoemd,
waarbij de naam ontleend is aan deze belofte die de Heere Jezus aan Zijn leerlingen gaf.
We hebben gevierd dat de Christus naar de hemel is gegaan om daar plaats te nemen aan de rechterhand van God.
We kijken uit naar het Pinksterfeest, waarop we vieren dat die andere Trooster,
die onze Heere aankondigt gekomen is.
Deze zondag van vandaag valt er wat tussenin en daardoor kan al snel het gevoel ontstaan dat we nog wachten op de Heilige Geest.
Zo voelt u, luisteraar, dat misschien ook, dat u nog op iets wacht
tot er iets in uw leven gebeurd, waarvan u kunt zeggen: dat is de Heilige Geest
die in mij persoonlijk wordt uitgestort.

Vroeger dacht ik vooral dat deze zondag een zondag van gemis is: Christus is al weg
opgenomen in de hemel en de Geest is er nog niet.
En ik dacht daarbij: zoals op deze zondag voel ik mij zo vaak. Christus ervaar ik niet, omdat Hij ver weg in de hemel is en niets overbrugt voor mij die afstand naar de hemel.

Die gedachte herkent u wellicht ook wel, luisteraar en je zou daarbij willen dat het anders zou zijn, dat u wel iets van Hem zou ervaren.
Net of we wel verweesd achtergelaten zijn.

Toch is dat niet de bedoeling van deze zondag.
Wezenzondag wil ons niet het gemis onder de aandacht brengen,
maar ons leren dat we bij ons gemis aan die ervaring van Christus niet moeten blijven,
omdat Christus ons een belofte geeft, dat Hij ons niet alleen achter laat.
Het moeilijke voor ons, is dat die belofte vaak tegen onze ervaring ingaat
en dat we daarom die belofte moeilijk kunnen geloven.
Op deze zondag moeten we tegen elkaar zeggen: We zijn niet alleen.
Christus vult Zijn belofte ook nog aan:
Nadat Hij zegt, dat Hij ons niet alleen achter laat, zegt Hij ook nog:
Ik kom terug.

We mogen dus uitkijken naar Zijn komst.
Hij blijft niet weg.
Is Hij trouwens wel weg?
Is Hij met de andere Trooster, die zal komen, de Heilige Geest, niet ook meegekomen?
Is Hij door de Heilige Geest niet hier in ons midden aanwezig?

Hier bij mij en bij u, waar u ook bent? Al bent u onderweg met de auto, of ligt u nog in bed,of bent u zich aan het klaarmaken voor deze dag, of al een tijdje op:
De Heilige Geest kan ervoor zorgen dat Christus ook bij u komt, waar u nu ook bent.
Dat is de troost, die de Geest kan geven: Hij kan ervoor zorgen dat u Christus wel ervaart.
Dan maakt de Heilige Geest deze belofte van Christus ook voor u waar
en komt Christus ook naar persoonlijk terug.

Als Christus zegt dat Hij weer zal komen, doelt Hij ook op een ander moment: Zijn Wederkomst.
Op deze zondag na hemelvaart mogen we ook vooruitkijken naar dat moment, dat Christus hier weer op aarde verschijnt en ons tot Zich neemt.
Tot die tijd zijn we niet alleen - al voelen we dat wel soms.
We moeten dat misschien wel geregeld tegen elkaar zeggen, omdat we dat geloof zo makkelijk kwijtraken.
Daarom is het zo bijzonder dat Christus ons de Heilige Geest heeft gegeven.
De Geest die ons het geloof geeft, dat Christus zal komen en er nu al is.
Hij sterkt ons in het geloof en helpt ons te zien, te ervaren, waar Christus nu in ons leven is.
Zodat we de belofte van Christus uit eigen ervaring kunnen beamen:
Inderdaad, we wij niet alleen achtergelaten. Hij is hier bij ons.