Eigenaar van eethuis Hoogland in Coevorden

Het verhaal 
Jan en Dymphie werken jarenlang in de horeca in Egmond aan Zee, maar willen een nieuwe richting inslaan. "We vertrokken naar Maastricht om daar een horecagelegenheid te beginnen. Maar omdat er nog verbouwd moest worden, zochten we een tijdelijk baan voor een paar maanden. We kregen een aanbieding van de eigenaar van eethuis Hoogland in Coevorden, een soort cafetaria. We maakten een afspraak en reden op een zondagmiddag naar Drenthe. We maakten ons niet meteen bij binnenkomst bekend en keken rustig rond. Al snel vonden we dat het niet ons bedrijf was en besloten we dat het toch niet zouden doen. We stonden eigenlijk op het punt om weer weg te gaan."

Maar zodra ze de eigenaar ontmoeten, veranderen Jan en Dymphie van gedachten. "De eigenaar van Hoogland zat aan de stamtafel met een paar bevriende klanten. Het was een losse sfeer: ze bakten zelf eieren in de keuken. Toen hoorden we iemand in dialect tegen meneer Hoogland zeggen: 'Nou, die lui uut 't westn die koom'n toch niet!' We zaten een paar tafeltjes verderop en vonden dat zo'n vervelende opmerking voor hem. Toen dachten we: 'Dat laten we niet gebeuren.' We hebben ons bekendgemaakt en werden toch enthousiast. En zo kregen we eigenlijk meteen de sleutel van de cafetaria."

Meneer Hoogland wil namelijk graag naar de Olympische Spelen in München en was daarom op zoek naar vervanging. Jan en Dymphie nemen de cafetaria voor de zomermaanden van hem over. "De klanten waren allemaal vrienden van Hoogland. Ze maakten hun eigen eten en aten op de pof. We moesten hen vertellen dat dat niet meer kon. Dat was een harde clash, maar uiteindelijk begrepen ze het wel. We denken dat Hoogland nooit zo'n hoge omzet heeft gehad als tijdens onze periode daar. We hebben het keurig gerund en toen ze ontdekten dat ik uit Zwolle kwam, was ik ineens ‘een van hen’ geworden in plaats van ‘die lui uut 't westn’. Dat was heel leuk om te merken!"

Na de zomer zien Jan en Dymphie de eigenaar van cafetaria Hoogland niet meer. "We hebben eigenlijk nauwelijks contact gehad. Hoogland ging met een vriend naar München en zei tegen ons: ‘Leg het geld maar op de kast, ik wijs wel een plek aan.' We hebben geen afscheid genomen: we legden het geld op de kast en zijn vertrokken. Het is ons altijd erg bijgebleven, ook omdat Hoogland situatie best zwaar geweest moet zijn. Hij was weduwnaar en zijn twee kinderen woonden in een internaat helemaal in Maastricht. Eigenlijk zijn we altijd erg benieuwd gebleven hoe met meneer Hoogland verder is gegaan en natuurlijk ook of hij zich dit verhaal nog herinnert."

Aanknopingspunten:
* meneer Hoogland
* zijn voornaam is niet bekend
* hij was in 1972 eigenaar van cafetaria/eethuis Hoogland in Coevorden
* het zat aan de Bentheimerstraat in het centrum
* meneer Hoogland was weduwnaar, zijn vrouw was verongelukt
* hun twee kinderen woonden daarom in een katholiek internaat in Maastricht
* de kinderen zullen geboren zijn rond 1965
* meneer Hoogland ging in de zomer van 1972 naar de Olympische Spelen in München