Vervolg: Connie zocht gezinshulp Ada Degeling

Een week later
Hoe is het nu met Connie, een week na de ontmoeting met Anderson? Je hoort het in de uitzending van zondag 2 november 2025. Ze hebben een bijzondere afspraak gepland staan...

Tijdens de uitzending (26 oktober 2025)
De tips over Ada Degeling stromen binnen! Bijvoorbeeld van Dick uit Hellevoetsluis, die zijn buurtgenoot Ada én haar vier kinderen gekend heeft. Ook Jannie Willemstijn belt ons: haar mans collega is Anderson Degeling. Hij blijkt een van Ada's kinderen te zijn! Helaas is Ada er niet meer, maar haar zoon Anderson komt naar de studio voor een eerbetoon aan zijn moeder. "Hoe liefdevol mijn moeder voor jou was, zo heb ik haar ook gekend. En ze heeft het verhaal aan mij doorverteld, over een vrouw die ze verzorgde en die zwanger was van een tweeling. Dus ze is jou ook nooit vergeten!". Beluister het hele verhaal en de emotionele ontmoeting in het fragment hieronder. 

Het verhaal
In 1988 is Connie zwanger van een tweeling. Het is een zware periode voor haar, maar ze heeft veel aan de hulp en steun van Ada Degeling. "Ada was mijn gezinshulp. Doordat de tweeling niet goed groeide, moest ik continu platliggen. Ik had ook al een zoontje van nog geen twee jaar rondlopen, voor wie ik op dat moment niet goed kon zorgen. Op moeilijke momenten was Ada er altijd voor mij."

Connie herinnert zich Ada als een fijn mens. "Ze was heel open en warm. Ik kon alles aan haar vertellen: hoe het met mij ging, hoe moeilijk het was om de zwangerschap vol te houden, wat het deed met mijn emoties. Zelf was ze ook erg open. Ze kon geen kinderen krijgen, maar zat in een adoptietraject. Ze vertelde hoe zwaar en ingewikkeld het was om kinderen te adopteren, wat er allemaal bij kwam kijken. Dat schepte een bijzondere band. In de tijd dat ze bij ons was, kreeg ze bericht dat ze in aanmerking kwam om vier kinderen uit Colombia te adopteren. Dat heeft ze ook gedaan. Ze vond het ontzettend belangrijk dat die kinderen niet uit elkaar gehaald werden, maar samen bleven in één gezin. Ineens had ze er dus vier! Dat vond ik heel bijzonder."

Na de periode van hulp verliezen Connie en Ada elkaar uit het oog. "De tijd die volgde was voor mij erg zwaar. Eén van de tweeling raakte door een medische fout gehandicapt. Ik had mijn handen vol: één kind thuis, de ander vaak in het ziekenhuis, en dan ook nog mijn oudste zoontje. Mijn man werkte veel en ik kon bijna geen hulp meer krijgen. Ik moest alles zelf uitzoeken. Daardoor verwaterde helaas het contact."

Toch is Connie haar gezinshulp van toen nooit vergeten. "Jaren later vond ik een kaartje terug dat Ada me had gestuurd, met een foto van haar vier kinderen erop. Toen dacht ik: ik moet haar eigenlijk weer zien, ik wil weten hoe het met haar en de kinderen gaat. Ze heeft in die tijd echt heel veel voor mij betekend. Plat moeten liggen en niet weten hoe het met je ongeboren kinderen gaat, dat is heel zwaar. Haar steun maakte dat draaglijk. Ze was echt belangrijk voor me."

Aanknopingspunten:
* gezinshulp Ada Degeling
* woonde rond 1988 waarschijnlijk in de omgeving van Spijkenisse
* heeft samen met haar man vier Colombiaanse kinderen geadopteerd