Artiest

Slade - Biografie

  1. Artiestenchevron right
  2. Slade
De muziek van de Engelse groep Slade is sinds 1971 goed voor vele hitnoteringen. De groep maakt vrolijke, harde rockmuziek en kleedt zich óók nog eens bijzonder origineel. In 1973 en 1974 staat Slade bijna voortdurend in de hitlijsten. De groep is erg ambitieus. Of zoals zanger Neville Holder zegt: ‘We willen de totale markt veroveren.’

Schade

Tijdens optredens van Slade loopt de boel nogal eens uit de hand. Slade zèlf betaalt dan de schade. Holder: ‘We hebben drie keer een balkon naar beneden zien komen. Maar we betalen altijd alles, want we willen niet door bepaalde zalen uitgesloten worden.’

Bezetting

Slade bestaat uit leadgitarist Dave Hill, drummer Donald Powell, zanger Neville Holder en basgitarist James Whild Lea.Dave John Hill, met zijn lange haar en de kortgeknipte ‘pony’, is de meest opvallende figuur van Slade. Zijn moeder ziet het liefst dat haar zoon op kantoor gaat werken, maar Dave zelf ziet meer in de muziek. Hij vraagt zijn vader om voor hem een gitaar te kopen en die doet dat. Hill neemt dan lessen van een leraar op school, die in een dansorkestje speelt.Met een straatvriend neemt Dave wat bandjes op met zijn eigen nummers. Na zijn schooltijd sluit hij zich aan bij de groep Vendor, die zal worden herdoopt in The In-Betweens. Daar ontmoet hij de latere drummer van Slade, Donald Powell.

Drummer

Donald Powell krijgt voor het eerst interesse in het drummen tijdens zijn padvinderstijd. Bij officiële parades en manifestaties is hij altijd van de partij als trommelaar. Het ‘echte werk’ begint, als hij op een avond wordt uitgenodigd om in te vallen voor de drummer van Vendor. Powell’s bijdrage wordt zó op prijs gesteld, dat hij even later de vaste drummer van de groep wordt.Zanger Neville (Noddy) Holder schrijft, samen met basgitarist James Whild Lea, de meeste nummers voor The In-Betweens en later ook voor Slade. Als hij bij The In-Betweens komt, heeft hij als zanger al ervaring opgedaan in een schoolbandje en in de groep Steve Brett & The MavericksBasgitarist John Whild Lea speelt op jonge leeftijd viool. Als hij 15 jaar is, raakt hij zo onder de indruk van The Shadows dat hij uiteindelijk kiest voor de gitaar. Zijn eerste ervaring als basgitarist doet hij op in de groep The Axeman. Deze groep maakt echter weinig vorderingen, zodat Lea dolblij is als hij auditie kan doen bij The In-Betweens. Van de zenuwen kan hij bijna niet spelen, maar hij wordt toch aangenomen.

Gekke pakken

In 1969 treden The In-Betweens op met kaalgeschoren koppen, gekleed in met spijkers beslagen jeans en heen en weer lopend op hoge hakken. Clubeigenaren en de arbeidersjeugd die de clubs bezoekt, zijn niet erg enthousiast. Dat verandert, als de groep in contact komt met manager/producer Chas Chandler, de ex-basgitarist van The Animals en ontdekker van Jimi Hendrix. Op zijn advies wordt de groepsnaam veranderd in Ambrosian Slade, kort daarna afgekort tot Slade. Ook veranderd Chandler de kostumering ingrijpend. Chandler adviseert militair ogende, gekke pakken, spiegeltjeshoeken en keurig geborstelde haren.Alles komt nu plotseling in een stroomversnelling. Er wordt een film en een LP gemaakt. Beide onder dezelfde titel, ‘Slade In Flame’. De film gaat over het leven van een rockgroep en brengt niet alleen amusement. Hij laat ook zien wat voor ellende er schuil kan gaan achter de schermen van de glitterwereld rondom popsterren.

Hits

Slade breekt in 1971 door in de Benelux met de single ‘Get Down And Get With It’. Deze hit wordt kort daarna gevolgd door ‘Coz’I Luv’ You’. Het jaar daarop heeft de groep maar liefst vier hits: ‘Look Wot You Don’, ‘Take Me Bak’Ome’, ‘Mama Weer All Crazee Now’ en ‘Gudbuy’t Jane’.De volgende jaren staat Slade maar liefst zeven keer hoog genoteerd in de hitlijsten, onder andere met ‘Merry Christmas Everybody’, ‘Everyday’ en ‘Far Far Away’. Drummer Donald Powell verklaart het succes op de volgende wijze: ‘Voor ons is de podiumact het belangrijkste. Het is geen van tevoren geplande show. Zo gauw we het publiek aan het rondspringen hebben, komt de rest vanzelf. Wij doen graag de dingen die het publiek wil horen. Daarom zijn onze singles ook hits geworden.’Na 1975 stokt de hitmachine van Slade. Weliswaar heeft de groep in dat jaar nog een hit met ‘Thanks For The Memory’, maar daarna volgt een aantal stille jaren. In het begin van jaren ’80 komt Slade vervolgens toch weer ijzersterk terug o.a. met “My oh My”, “Radio wall of Sound”, “The amazing kamikaze syndrome” , “The Slade Collection 81-87” “Till Deaf do us Part” en “You Boyz Make Big Noize”.