Mireille Mathieu - Biografie

Hoewel Piaf altijd haar grote voorbeeld bleef, koos zij als chansonnière toch haar eigen weg. Met succes want het bakvisje met page kapsel uit Avignon werd een beroemd zangeres, van wie wereldwijd meer dan 125 miljoen platen werden verkocht.

Mireille Mathieu wordt op 22 juli 1946 geboren in Avignon. Zij is de oudste dochter van een arm gezin met veertien kinderen. Op 13-jarige leeftijd gaat zij werken in een papierfabriek. Het grootste gedeelte van haar salaris is nodig om het gezin financieel te ondersteunen. Mireille krijgt slechts zakgeld, dat zij gebruikt om haar zanglessen te kunnen betalen. Via haar vader, die een groot liefhebber is van opera’s en het Franse chanson, komt zij in aanraking met de liedjes van Edith Piaf. Mireille is diep onder de indruk van Piaf. Tijdens een door de burgemeester van Avignon georganiseerde talentenjacht zingt zij van Piaf het liedje 'La Vie En Rose'. De burgemeester vindt Mireille’s krachtige stem geweldig klinken en nodigt haar uit te komen zingen op zijn galafeesten. Mireille accepteert zijn aanbod, te meer daar het extra geld oplevert voor het gezin Mathieu.

Wilskracht

In november 1965 maakt Mireille Mathieu haar televisiedebuut in Télé Dimanche. Eén van de onderdelen in dit populaire tv-programma is de zangwedstrijd Jeu de la Chance. Mireille zingt het liedje Jezebel, eveneens een chanson van haar idool Piaf. Ze wint de wedstrijd waarna het Franse volk haar in de armen sluit als de nieuwe Piaf.

Mireille wordt onder hoede genomen door Johnny ‘L ‘Américain’ Stark, de manager van onder anderen Yves Montand, Johnny Hallyday en Hugues Auffray. Zijn adviezen aan haar zijn even simpel als doeltreffend: toon wilskracht en werk altijd gedisciplineerd en keihard. Ze zijn niet aan dovemansoren gericht. Mireille weet precies wat haar te doen staat.

Las Vegas

Vlak na haar televisiedebuut scoort Mireille Mathieu met 'Mon Credo' haar eerste grote hit. In 1966 treedt zij samen met Sacha Distel en Hughes Auffray voor het eerst op in het beroemde theater l’Olympia in Parijs. Er volgen grote hits als 'C’est Ton Nomme', 'Qu’elle Est Belle' en 'La Première Etoile'. Ook buiten Frankrijk raakt Mireille steeds populairder. In 1967 treedt zij op in Londen. Vervolgens scoort zij een grote Europese hit met 'La Dernière Valse', een vertaling van Engelbert Humperdinck’s hitsingle 'The Last Waltz'. Op zijn beurt neemt Humperdinck haar liedje 'Les Bicyclettes De Belsize' op. Na Europa gaat Mireille op tournee door Canada en de Verenigde Staten, waar zij haar opwachting maakt in de tv-shows van Ed Sullivan en Danny Kaye. In Las Vegas deelt Mireille het podium met Dean Martin en Frank Sinatra.

Hommage

In de jaren die volgen boekt Mireille Mathieu internationale successen met liedjes als 'Acropolis Adieu', 'Pourquoi Le Monde Est Sans Amour' en 'La Paloma Adé'. Zij zingt haar chansons net zo gemakkelijk in het Frans als in het Duits, Spaans, Engels en nog zeven andere talen. In 1983 scoort Mireille een geweldige Europese hit met 'Together We’re Strong', een duet met acteur Patrick Duffy uit de beroemd tv-serie Dallas. Halverwege de jaren tachtig is Mireille één van de eerste West Europese artiesten die een tournee maakt door China en Rusland. In 1989 overlijdt plotseling haar manager Johnny Stark. Sindsdien regelt Mireille haar zaken zelf. Datzelfde jaar brengt zij het album L’Américain uit als hommage aan haar overleden manager.

Rusland

In 1993 verschijnt een album waarop Mireille een eerbetoon brengt aan haar grote idool Edith Piaf. Als belangrijke vertegenwoordigster van het Franse chanson in het buitenland wordt zij in 1999 door president Chirac onderscheiden met de medaille Légion d’Honneur. In 2005 viert Mireille haar veertigjarige artiestenjubileum met een groot concert in de l’Olympia. Behalve in Frankrijk treedt Mireille regelmatig op in Duitsland, Canada en Rusland, waar zij in november 2008 in aanwezigheid van premier Poetin een geweldig concert geeft. Zoals altijd zingt zij daar 'La Vie En Rose', het liedje dat zoveel voor haar heeft betekend.