Mink DeVille - Biografie

Mink Deville wordt in 1974 opgericht door de New Yorker Willy Deville (William Borsay). Deville vertrekt in 1971 naar Londen om een band te vormen maar vindt geen geschikte muzikanten. Wanneer zijn visum verloopt en het geld op is, besluit Deville terug te gaan naar de States. New York heeft hem niet veel meer te bieden dus koopt hij een pick-up truck en trekt naar het westen. In San Francisco vormt hij uiteindelijk Mink Deville met bassist Ruben Siguenza en drummer Tom "Manfred" Allen. Het trio treedt veel op in San Francisco en omgeving. Als ze in een blad over de Ramones lezen wordt de band geïnspireerd en vertrekt naar New York. 

CBGB

De band besluit een extra gitarist aan te trekken en na het met enkele gitaristen te hebben geprobeerd komt Louis X. Erlanger uiteindelijk bij de band. Met Louis krijgt de band steeds meer vorm en wordt hun typische sound van rhythm & blues, soul en cajun gevormd. De band treedt veel op in het New Yorkse clubcircuit maar breekt uiteindelijk door na het spelen in de legandarische CBGB club waar onder andere The Ramones en Blondie hun carrière begonnen.

Parijs

Na 3 tracks te hebben geleverd voor het Live at CBGB's album duiken ze de studio in voor hun eerste album, Cabretta, met daarop de succesvolle single 'Spanish Stroll' (1977). Na het tweede album Return to Magenta gooit Willy iedereen, op gitarist Erlanger na, uit de band en vertrekt naar Parijs. Hier neemt hij, nog steeds onder de naam Mink Deville, het album Le Chat Bleu op.

Solo

De band wordt voor het album uitgebreid met Steve Douglas (saxofoon), Kenny Margolis (keyboard, accordion, achtergrond zang), Jerry Scheff (bass), Ron Tutt (drums), Jake en Eve Moon (achtergrond zang). Toen hun platenmaatschappij Captiol de plaat een jaar in de kast laat liggen vertrekt de groep naar Atlantic records. Op dit label komt, in een overigens weer gewijzigde bezetting, de plaat Where Angels Fear to Tread uit. Na het album Sportin' Life uit 1985 houdt Willy de naam Mink Deville voor gezien en gaat verder onder zijn eigen naam.

Groots

Het eerste solo-album Miracle wordt geproduceerd door Dire Straits voorman Mark Knopfler. Het liedje 'Storybook Love' wordt gebruikt in de film Princess Bride, en genomineerd voor een Oscar. Er verschijnen een aantal live-cds en studio albums (o.a. Victory Mixture, Horse of a Different Colour en Crow Jane Alley). De solo loopbaan van Willy DeVille verloopt niet zonder grootheden: Hij treedt door de jaren heen op met artiesten als Tom Waits, Van Morrisson en Bruce Springsteen. In de jaren '90 neemt DeVille een cover van Jimi Hendrix' 'Hey Joe' op (Backstreets of Desire). Het nummer slaat aan in Europa. In 2007 treedt DeVille in Nederland op tijdens het Pinkpop Classic festival. Willy DeVille overlijdt in augustus 2009 aan de gevolgen van alvleesklierkanker. Hij wordt 58 jaar oud.