Zondag 28 november 2021

06:00-07:00
Before It Was Said – FFH
Let Me Sing – Andrew Peterson
O WOunded King – Kara Williamson
From The Start – Joal Kamps
Kleine Dingen – Delise
Don’t Know Much – Bill Medley
Perfect Time – Maire Brennan
Kentucky Rose – Michael W. Smith
Don’t Dream It’s Over – Sixpence None The Richer
Om Lief Te Hebben – Wouter Seinen
No Sign Of It – Natalie Grant
Lamb Of God (Agnus Dei) – Bebo Norman & Mark Hall
Midnight Rendezvous – Gil Parris

07:00-08:00
Helping Hand – Amy Grant
Love Is A Cross – Russ Lee
O God Of Mine – Rita Springer
In Harm’s Way – BeBe Winans
Higher And Higher – Rita Coolidge
Je Draagt Het Niet Alleen – Matthijn Buwalda
My Life Is In Your Hands – Kathy Troccoli
When I Approach My God – Wayfarer
Only Fools – Crystal Lewis
Give Me Strength – Eric Clapton
Dreaming Of April – Out Of The Grey
Wees Stil En Weet, Dat Hij Is Uw God – Opwekking
The Prayer – Sam Levine

Overdenking van Jurjen ten Brinke:
Vorige week vertelde ik je over de tienerdiensten die we in Hoop voor Noord hadden. Man man wat heb ik genoten. En niet alleen ik, maar vooral ook de tieners. En ook de ouders van de tieners. En ook… de ouderen. Ja echt. Net als in de meeste kerken hebben ook wij een aantal 80+ers die het altijd maar zo zo vinden als de muziek wat harder staat en dingen anders gaan dan ze gewend zijn. Een van de manieren hoe je daar mee om kunt gaan is gewoon uitleggen wat je doet. Waarom doe je wat je doet en hoe probeer je daarin Gods weg te gaan, Zijn stem te horen? Dus de zondag ervoor had ik al aangekondigd dat dit eraan zat te komen. En dat als je dat niet trekt, je misschien een keer thuis moet blijven en online mee moet beleven (dan kun je zelf het volume regelen), of dat je een keer bij een andere kerk gaat buurten. Gewoon eerlijk benoemen dus. Wel, afgelopen zondag zag ik om 9.45 uur de eerste oudere binnenschuiven. Ze wist niet dat het tienerdienst was (aha, had de nieuwsmailing niet gelezen dus, en de zondag ervoor niet opgelet) maar toen ik bij haar ging zitten voor de samenkomst zei ik: ‘Nou, je gaat wel wat beleven hoor, vandaag. Zet je gehoorapparaat maar wat zachter.’ Ze moest lachen en keek om zich heen. ‘Wat een boel tieners.’ ‘Ja’, zei ik. ‘Wat fijn dat ze er zijn he?’ Waarop ze mij recht in m’n ogen keek en zei: ‘Vandaag moet ik gewoon mijn mond houden. En dankbaar zijn.’ ‘Vind je dat zelf of denk je dat ik dat ga zeggen tegen je?’ vroeg ik. ‘Nee, dat vind ik.’ We babbelden nog even door. Tussen de twee samenkomsten in (we hebben er twee, anders kunnen we niet iedereen kwijt) stond ze te praten met een andere 80+er, vlak voordat ze naar huis gingen. Er werd gewenkt en ik moest erbij komen. De andere dame stond te huilen. ‘Ohh wat mooi is dit. Ik spreek geen Engels. Die liedjes ken ik niet. Maar wil je dit alsjeblieft elke maand doen?’ zei ze.
Ik was geroerd. Vooral ook omdat ik die avond ook nog een mailtje kreeg van een derde 80+er, die het via de stream had gevolgd. De conclusie was dat de ouderen van onze gemeente blij waren met tienerdiensten, die niet bij hen pasten qua muziekkeus en volume.
Ik heb even getwijfeld of ik dit vandaag met u en jou, luisteraar, zou delen. Want ik weet natuurlijk dat er veel luisteraars zijn die in kerken zitten waar ook altijd ‘gedoe’ is als het gaat om vernieuwing. En andere muziekkeuzes enzo. En als je dan vanochtend naar de radio luistert, dan denk je: ach ja, Amsterdam, daar moet je natuurlijk wel het nodige doen om mensen in de kerk te krijgen. Dat is ook zo. Maar dat geldt net zo goed voor Friesland, Noord-Holland, Brabant en Limburg. En, ja ook, voor de Biblebelt.
Zou u ook willen accepteren dat mensen in de kerk hun best doen om bijvoorbeeld tieners eens de kerkdienst van hun leven te geven? En kunt u zich dan voorstellen dat je ooit zou zeggen: ‘Ik spreek geen Engels, maar ik ben zo geroerd. Al die tieners. Doe dit elke maand maar.’ Zal ik even een stevige uitspraak doen? Oudere mensen in Amsterdam-Noord hebben nagenoeg allen meegemaakt hoe hun kinderen niet meer naar een kerk gaan. Hoe kerken moskeeën werden. Hoe christenen al lang niet meer wat te zeggen hebben in het stadsbestuur. Hoe je je voelt als je bijna alleen christen bent in je omgeving. Dan… sta je opeens veel opener voor vernieuwing.
Misschien is dat in uw of jouw kerk gevoelsmatig nog niet aan de orde. En ik wil geen onheilsprofeet zijn, maar de geschiedenis leert dat de ontwikkelingen in de grote stad enige tientallen jaren later ook op in de dorpen, middelgrote steden en in provincies gebeuren. Mijn advies zou zijn: zorg dat je het voor bent. Dat de kerk niet eerst helemaal leeg moet lopen. Laat iets van je rechthebbendheid, ook als oudere, varen. En ja, dat geldt net zo goed voor de jongeren. Luister naar elkaar. Zoek het goede voor elkaar. Leef met verwachting richting het licht van Kerst. Gun elkaar het licht in de ogen. En accepteer dat het dan soms wat anders gaat dan wat jouw of uw eerste voorkeur is. Pas dan geef je de Geest van God ruimte om je te kneden en te vormen, te polijsten en te schuren… zodat je het beeld van Jezus, Gods Zoon, gelijkvormig zult zijn.
Een mooie zondag gewenst! Ik ga naar Hilversum. Live de Beam-kerkdienst van NPO2 verzorgen, zo om 11.00 uur. En als dat een beetje te heftig is, dan kun je prima om 11.45 uur naar Nederland Zingt Dichtbij kijken. Krijg je een vergelijkbare Bijbelse boodschap, maar in een ander jasje… Tot volgende week!