Het nummer gaat over een berkenboom die wel eens wat anders wil dan in het gelid in een bos met allemaal dezelfde berken staan. Het past naadloos bij Knef's eigen leven. Hildegard wilde als tiener naar de filmschool toen de 2e wereldoorlog uitbrak. Ze moest vluchten met een vriend die tot haar grote schrik een beschermeling van Goebbels bleek te zijn. Haar leven bleef geplaagd door verkeerde timing, tragische liefdes en een gevoel van nergens bijhoren. De berk eindigt uiteindelijk als dressoirkastje en verlangt weer terug naar het bos.
